El ele tutuşarak, çok gezdik.
Biz bazen, ayrılıktan da bezdik.
Bir zaman, birbirimizi çok sevdik.
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Sana neden, umut bağlamışım?
Uğruna boşuna, ağlamışım.
Bak, yaralarımı dağlamışım
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Neden sevgili? Bana bu eziyet.
Sanma ki, bu yaptığın meziyet.
Düzelt kendini, bu ne vaziyet?
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Hayat, bir güç savaşı mı?
Emeğin, ekmek, aşı mı?
Anın, hep, en yavaşı mı?
Nedir hayat, söyle bana?
Hayat, bir iz bırakmak mı?
Yoksa, giz aralamak mı?
Sevmek ve de sevilmek mi?
Emek ile evrilmek mi?
Nedir sence, söyle hayat?
Taze idin, oldun bayat.
Gençlik gidiyor, bak hey hat!
Hayat, vakti, kullanmak mı?
İyi değerlendir, vakti
Bak, zaman, su gibi aktı.
Anlamayan, kaldı, baktı.
Düşünmeyen, kendin yaktı.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Siyah beyaz filmlerde, sen hep bir jöndün.
Bazen de rollerde, dövüşçü bir kördün.
Onu sevmekten, hiç vazgeçmeyin sakın.
O Sinemanın tek kralı, Cüneyt Arkın.
Cüneyt abi bazen, bir öğretmen oldu.
Bazen de, komiser cemil veya Murat.
Bazen tarihi filmlerde, karamurat.
Bazen de, at üstünde bir Malkoçoğlu.
Türk filmlerinin, unutulmaz aktörü.
Bazen oyuncusu ve de rejisörü.
Cüneyt abimiz, hep mazlumun yanında.
O, her zaman, televizyon ekranında.
Cüneyt Arkın, koca çınar, bir efsane.
Hayranlarının sevgisi, halisane.
Her zaman onu sevip, çok sayıyoruz.
Cüneyt abi, hep baş tacımız, diyoruz.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Bir şair ölüyor bu gece.
Gözlerine gömülürken ben.
Kirpiklerin, kabrime azab.
Bakışların yürekte turab.
Sözlerin, dilime şarab olurken.
Ben yine, sensiz kışların soğuğunda üşüyorum.
Sonraki mevsimlerin, sıcacık hayaliyle yaşıyorum.
Sen farketmesende...
Ben her gün, sende yaşayıp, sende ölüyorum.
Bir körebe oyunu bu.
Bir görmüyorum, bir görüyorum...
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL