Henüz acemiydiler insanlığımız gibi,
Evrenden habersiz uzay bilmeyenler gibi…
Koca galaksileri bomboş sananlar gibi,
Dünya dışından uzak tür yok diyenler gibi…
Yirmi beş yavru kedi bahçeye indirildi,
Korkmuş dahi olsalar her güvence verildi…
Özel basamaklarla tüm zeminler hazırdı,
Gelmeleri mümkündü bahçemiz zararsızdı…
Tavuk teyzelerimiz, kuzu kuzenlerimiz,
Köpek dayılarımız ve diğer türlerimiz…
Kediler çok mutluydu toplumla tanıştılar,
Bitkileri gördüler yattılar uzandılar…
Tekrarında döndüler ertesi gün indiler,
Ana sınıfı ile bu işi öğrendiler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Aç Kalan Domuza Yapılmadık Şey Kalmamış
İnsan olmamalıydım çünkü utanıyorum,
Merhametsizliğimden endişeleniyorum...
Merhamet iman demek bu şekil inanmışız,
Domuzlara üzüldüm biz, Rab'bi tanımışız...
Hayvan linç ediliyor, yüreklerden ses çıkmaz,
Vicdanımız taşlaşmış Rab, rızası tanınmaz...
Yarın aç kaldığımda sonucu görüyorum,
Gerçekleri anlıyor Rab'bimden korkuyorum...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Vaziyet belli oldu düşünce anlaşıldı,
Avlanma hususunda Rab’den utanılmadı…
Nefislerimiz hain Rab kullarına karşı,
Onlar masum yaratık sunsalar da barışı…
Kıpırdayan ne varsa gözden yaş akmayacak,
Rab rızası kalmamış orman talan olacak…
Ayakaltında cipler içkiler fıçılarla,
Elde her çeşit silah iş sürecek talanla…
Maksat avlanmak değil katliam provaları,
Kuralsızlık sürecek yakacak tüm canları…
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Önemsemiyorlardı garip olduğumuzdan,
Selam da vermezlerdi dost saymadıklarından…
Belki de haklıydılar çünkü evim barkım yok,
Ne aile ne çocuk itibarımız da yok…
Yabancı sayılırız, mal mülk, dersen fakiriz,
Her ne olursa olsun gözlerinde reziliz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK