Yelloz hastalıklıydı sokağa atılmıştı,
Yel kaçırıyor diye eve alınmamıştı…
Edep noksanlığından evi batırıyordu,
Sistemleri bozulmuş yanıt alınmıyordu…
Dedik, kapımız açık özgürlüklerin de var,
Rab rızası gereği kal, ölünceye kadar…
Dokuz yıl kadar sürdü tanrı misafirliği,
Öte git, denilmedi rıza gerekliliği…
Yatalak hale geldi saygı ve sevgi gördü,
Ruhum ve gönlüm rahat, mezarına gömüldü…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Evden atılan köpek çocuğu kurtarıyor,
Ona yeni yaşamla hayat kazandırıyor...
Çok şey var rastlanılan vicdani meselede,
Ettiği merhametle en etkili şekilde...
Fazla görüp de atma kapındaki kediyi,
Ya da dövüştürme garip bir yürekliyi...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
1999 Marmara Depremi,
Canlı tutar bilgimi dinç tutar yüreğimi…
Der, göçmesin evlerin bir deprem sonrasında,
Panik yaşamayasın bir deprem esnasında…
Der, kanunlar konmalı hiç taviz verilmeden,
Ya da terk edilmeli yıkılacak yerlerden…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Farkına varılmadan tabiatı taşlarız,
Adeta talan etmiş yakmış veya yıkmışız.
Yılan, deyince korkmuş katletmişiz birçok hak,
Rab boşuna yaratmaz her zerrede var bir hak?
Dokunmazsan sokmazlar çünkü amaçları var,
Bir yaşam zincirinde mutlak yaşayacaklar.
Ya bir türe rızıklar ya da bir türü yerler,
Ya bilmediğin bir şey ya da bilinmez işler.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK