Bülent'in fakir dünyası
Küçükken gezerdik bisikletle.
İkimiz.
Dünya küçüktü o zaman.
Pedalların etrafında.
Dönerdi tekerlekler.
Fakir hissederdim kendimi.
Çocuk ruhum özgürdür.
Şimdi öğrendim yazarken.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Yemen'de Hüzün
Açlıktan ölüyor insanlar.
Yemen'de çocuklar öksüz ve yalnız.
Bırakılıyor.
Evlatsız.
Anneler, babalar ağlayan gözlerinde ağır hüzünleri yükleniyor.
Arıyorlar evlatlarını.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Ekmeğim.
Fırıncı uzuvlarında yer bulan.
Pişirilen.
Sofralar gören.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Sarılmak.
O çok sevmek.
O gözgöze gelmek.
Çocuklarla sevişirdi bakışları çocukların.
Panayırlar.
Sevenin, sev dediği.
Yok artık.
Çocukluktanmış.
O kalanlar.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN