Eğitim Sitesi

Yeryüzü Şiiri

Yeryüzü

En sevdiğimiz kıyafetleri giyeceğiz, güneşli bir bahar günü.

Çıkacağız sokaklara ve dilimizde en sevdiğimiz şarkılar.

Sol cebimizde en sevdiğimiz şairlerin cep kitaplarını taşıyacağız.

Artık şarkı dinlemek ile yetinmeyip, şarkılar söyleyeceğiz hep bir ağızdan.

Olmayacak ne dert ne de keder, el ele iken.

En güzel ilaç değil mi sevmek sevilmek?

Kaybetme umudunu güzel insan, kaybetme umudunu,

elbet bir gün yeryüzü aşkın yüzü olacak

İsimsiz Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer İsimsiz Şiirleri:

Hayatım

Sen gözlerimdeki ilk akmayan yaşsın

ey hazan çiçeğim!

mutluluk en çok sende yakıştı bana.

ve yine biliyo musun 'hayatım' kelimesi

dilime en çok sende yakıştı...


İsimsiz

Kendimce

Dışarda yağmur var...
Tam da bu gece döndüm şiire
Hatırlattı bana mazide bıraktığım sayfaları, daldım öylece...
Bir sayfada daha buluşmak hislerimle
Bir sayfada daha geçmişin izlerinde
Yağmurun çiseleyişleri hafızama işlercesine
Keşke diyorum kendimce, keşke hiç yaşanmasaydı onca sene
Belki acıtmazdı içimde o sancı sinsice
Biliyorum korkular hep ensemde hangi yana koşsam durduramıyorum gizlice
İçimde sönük bir ateş yel vurdukça alevlenen
Bilmem kaç kez sürecek ,
Kaç kez daha böyle içerli şiirler
Kaç kez daha dizilecek gönül aynama o katil hisler
Sus diyorum kendimce içimde O içimdeki benliğe
Bir el var uzaktan gel dercesine
Biliyorum gitsem dönmeyeceğim bir daha kendime...

İsimsiz

Ölümün Koynunda Yaşamak

Ölüm bugün bedenimi sardı
Sigara dumanımdan cesetler fışkırıyor
Her nefeste yılanlar sarmaş dolaş
Martılar ölüşümü izliyor bu gece

Ay tam karşımda uzuyor
Tanrı fırsat kolluyor canımı almak için
Odamdaki böceği ösledim,yakınlarda mı acaba?
Lambalar sönük,lambalar sahipsiz,sinekler tatilde bu gece

Çayım dibe vurmuş,çocuklarda bir isteksizlik
Belki de ben öyle bakıyorum,öylece bakıyorum
Belki de en büyük vaiz ölüm,nihayetinde
Yıldızların tadında ab-ı hayat yok bu gece

Yaşamak işkence gibi artık
Kuşların çığlıkları canımı acıtıyor
Belki ağıt belki teselli bilmem ama
Meçhuller çığlık atıyor bu gece

Küçük böcekler sayfalarda eğleşiyor
Sineklerde başka lambaları kolluyor zaten
Belki baharı belki dirilişi kutluyorlar
Ben yine geçmişi kemiriyorum bu gece

Çiçeklerim dünden hayli kırgın bana
Suda yüzen hayalim bugün dalgın mı ne
Uzun kareli minderim bir çocuktan muvazzaf
Hanedeki tek tesellim sukunet-i ahval bu gece

Kavgalar şimdilik sona ermiş gibi
Kimse aşkı hakkıyla yaşamıyor
Dışarıda ise bir savaş,ganimeti sadece toz-toprak
En sevdiğim şarkı tat vermiyor bu gece

Sanki yavaş yavaş canım çıkıyor
bir yandan da masum,yetimi çekiyorum içime
Geleceği parlak olan belki de sadece yıldızlar
Toprağa aşık kemiklerim içten içe sızlıyor bu gece

Yastığım ruhunu teslim etmiş bir ölü gibi
Yıldızlar seyrek,gökyüzü sadece çocuklara gülümsüyor
Gittikçe tanrıdan uzaklaşıyor gibiyim
Ay gökyüzünden ırak,şems ağlıyor bu gece

Şımarık şempanzeler gökyüzünde kahkaha atıyor
Tahtalar kirli,kilitler sahibini bulmuş
Nöbetçiler...alın bu mahlukatı gökyüzünden
Yapraklar ben rahatladıkça yutkunuyor

Kim kaldırdı o kaldırım taşlarını oradan
Aman Allahım ölümmü o gelen heybet?
Ne kadar da görkemli,biraz da tadım tuzum yok
Söylendiği gibi korkunç deyil sanki

Üzerime doğru geliyor
Tek bir hamle yeter üstadım
Ulaştır beni gitmek istediğim yere
Martılar kaçışmayın,bu gelen tanrının çocuğu...

İsimsiz

Yeryüzü Şiiri