El atılmamalıydı nimet, oyuncak değil,
Mahvetmelerinizle oluyorsunuz rezil...
Ne oynarsınız genlerle orijinal tatlarla?
Rab'bimizin verdiği muhteşem gıdalarla...
Fakirin, fukaranın, yetimin nimetiyle,
Mahvettiniz bizleri kul bencillikleriyle...
Sayenizde ölmüşüz bir kısmımız da hasta,
Ürünleriniz çöpte bunlar yakışmamakta...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Kediler çocuklarımız,
Dostlarımız gibiler,
Bir günde alışıyor,
Sadık ve sevimliler...
Yüksek binalarımız,
Şu modern yaşantımız,
Soylarını tüketti,
Kalmadı canlarımız...
Zannetme tükendiler,
Dışarı itildiler,
Dengeler yitirildi,
Gözden düşürüldüler...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sanırım, daha adil daha vefakârlardı,
Daha ilim sevici daha dost olurlardı…
Sanmam biz insan gibi bencil yaşam sürsünler,
Masum canlara karşı zalimlik düşünsünler…
İnsan bunlara dâhil kin nefret denesinler,
Hiçbirini yapmazlardı onlar zalim değiller…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bir hana girmişiz ki alış veriş edeceğiz,
Kapıda yazılar var biz hemen döneceğiz...
Yirmi dakika kadar dışarıya çıkmışız,
Az biraz bekleyiniz dükkânda olacağız...
Derken, muhterem biri bakarak ilerledi,
Diğer başka birisi bekle, namazda dedi...
Derken, farklı birisi de namazda demişti,
Cami dağılıyordu beklemem gerekecekti...
İşbirliği iyiydi namaz kılmamız güzel,
Milletimiz Müslüman Rab'bimize verilmiş el...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK