Burada bir his var;
Gökle yer arasında.
Her saniye değişiyor,
Hatırlayamıyorum.
Anlayabileceğim kadar,
Uzun bile sürmüyor.
Ve yine yeniden,
Bu his var mı sahiden?
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Sen yoksun bazen
Aklımda çoğalan varlığın
Aklımı unutuşumla azalır
Bazen sessizce çoğalır yokluğun
Bazen bile isteye
Belki hiç olmayışındandı
Hiç bulamadığım
Kaybetmeden aradığım
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Burada bir his var;
Gökle yer arasında.
Her saniye değişiyor,
Hatırlayamıyorum.
Anlayabileceğim kadar,
Uzun bile sürmüyor.
Ve yine yeniden,
Bu his var mı sahiden?
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Deniz kabukları, ölümün güzel hali;
duru, kuru, parlak beyaz,
sade ve sadece güzel.
Her biri farklı birbirinden ve
bir o kadar benzer birbirine. Binlercesi denizin en güzel yerinde; dalgaların üzerinden rüzgarla gelip geçtiği,
denizin ve güneşin kıyısında
öylece dururlar.
Ölümün en güzel sadeliğidir, bir şehitten sonraki;
doğada var olan en güzeli, görebildiğim kadarıyla.
Gidişler de ölümdür birer.
Beklentisizce sevmek de ölümdür.
Ve ölüm güzel şeydir bir haneye kaydoluyorsa duygular, sevgiler, anlar, çabalar.
Tüm bu çabalar...
Sevme ve onu düşürmeden taşıyabilme de çaba değil midir
Ben de sevgiyi taşıyabilmek için gönlümün denizine su çekiyorum. Gönlümdeki su birikintisine ırmakların akabileceği yollar arıyorum, açmaya çalışıyorum.
Düşürmemek için sevgiyi, üstte tutabilmek için;
gönlümü göğüs kafesinden,
zihnimi başımın üstünden yerlere,
aşağılara düşürmemek için
gözyaşıyla besliyorum kimi zaman.
Suları kurumasın diye göz pınarları arıyorum.
Denizin serabını anlatan şiirler okuyorum.
Bolca kullanmalıyım aklımı, bolca.
Bolca kullanmalıyım gönlümü, zihnimi;
ne yapılırsa gönülle, ne yapılırsa zihinle.
Ne iş görürse onları düşürmeden muhafaza edildikleri yerde
kullanıyorum; işleyen demir ışıldar sözüyle.
Işıldasın diye, bir deniz kabuğu kadar
berrak ve parlak kalsın diye; ölümüm, gidişim, bitişim bir deniz kabuğu gibi
sade ve güzel olsun diye.
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN
Değerini bilsinler diye
Yazıyorum görsünler diye
İçimde duyduklarımı bilsinler diye
Anlarlarsa anlarım sandığım dizelerde
Gökten bahsedelim yağmurdan buluttan
Rengarenk gökkuşağı ve lalelerden
Aklıma gelen tüm kelimelerden
Beni anlatacak birini seçmeye uğraşıyorum
Karlar boranlar görmediğim rüzgarlar
Duymadığım selamlar sevdiğim yalanlar
Hepsinden bahsederken bulmak için beni
Tek tek geçer aklımdan uzaklar ve yakınlar
Başlarken bitirilmiyor ama
Hep sona yaklaşır gibi gidiyoruz
Ya da biz sondan bir adım öncesi
Oyalanmak için bahanelere sığınıyoruz
Elimizde olmayanlar şans vermediklerimiz
Sevgimizden eksiltip ördüğümüz duvarlar
Sonunda göz açıp kapayana kadar
Uyuyoruz uyuyanlara uya uya uyuyoruz
Emine Aydoğan
Emine AYDOĞAN