Hasret Çağla 3. dörtlüğün 4 mısraında eksiklik var:
Düştü aşka başın gönül
olacak
Yunus?un Aşkı
Ateş değil güneş değil
Aşktır beni böyle yakan
Ata değil kardeş değil
Bu sevdadır beni yıkan
Sarar gibi bir öksüzü
Sardı beni bu sıcaklık
İçimde bir dinmez sızı
Küle döner aşktan yanık
Dellen gönül sallan gönül
Durma durma düşün gönül
Güller gibi dallan gönül
düştü başın gönül.
Sussam içim parçalanır
Tutuşur da yanar dilim.
Durmaz yürek kıpırdanır
Bu aşk deli eder halim.
Anarım hep gündüz gece,
Geceleri Gün Eden’i
Sonsuzluğu düşündükçe
Kul ediyor bu aşk beni.
Burhan KADAH Şiirleri
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Burhan KADAH Şiirleri:
Adam güneşi kucakladı
Alışınca cehennemlere
Kendi kalbini bıçakladı
Zahmet vermedi elemlere.
Tütünce sigarası şöyle
Efkar duman oldu, sessizce
Baktı uzaklara hasretle
Gözleri yaş doldu sessizce
Adam Rüzgarı saydı hiçe
Kanlı fırtınalardan sonra
Düşündü yokluğu gizlice
Çekip te giden yardan sonra.
Bulut oldu da her bir derdi
Yanık feryadı göğe erdi.
“Gülümsedi hepsi kaderdi!
Hepsi bir gün gelip geçerdi.
Adam birşeyler sayıkladı
Hummalı gecelerden sonra
Derdi omuzuna yükledi
Kan kusan hecelerden sonra
Adam güneşi kucakladı
Alışınca cehennemlere
Kendi kalbini bıçakladı
Zahmet vermedi elemlere.
Burhan KADAH
....
Kokladığım çiçekler Yüreğimde hançer,
Ne tuhaf ki sizlere dikenler gül oldu.
İçsem bir damla sevgi susuzluğum geçer,
İndikçe yüreğime nigahlar bel oldu.
Türkü söyledim sana sevgiden de öte,
Toprağın bağrında dil, dudağında beste.
Sen vardın elbette her haykırdığım seste
Yükseldikçe feryadım, hançerem lal oldu.
Burhan KADAH
Güzel bir yâre düştüm ben ki aşkımdan sefîl oldum
Mükerrem bir nîgar sandım, gûlam düştüm gâfil oldum
Teayyüş kâmı aldım ki câlibtir o can güdaz
Sanırsın sen, ölümden ayrı kaldım, müstakîl oldum.
Garâip bir bedîa ki efsünkâr bulursun hep
O efsunkâr ki zulmettikçe aklımdan zâil oldum.
Giriftârın figân eyler yakışmaz gülruya mihnet
Yeter zulmun cefân, dertlerle ben enîs-i dîl oldum
Nihandır hep nigâhlar yarda, Burhan sezdi çün belli
Vefasız yâr yüzünden, ben de zalimden zelîl oldum.
Burhan KADAH