Ekolojik sistemler, çeşitli organizmalarla, onların cansız çevrelerinin oluşturduğu ve bir bütün olarak ele alınabilen birimlerdir. Ekolojik sistemlere kısaca ekosistem denir. Doğada ekosistem örnekleri son derece çeşitlidir. Bu ekosistemlerin her biri birbirleri içinde ilişkide olan canlı organizmaları ve cansız ortamları kapsayabilir.
Ekosistem sınırları doğada çizgi ile belirtilmediği için ekosistemler açık sistemler olarak ifade edilir. Hava hareketleri ile meydana gelen atmosferik hareketler, devamlı akan akarsular ekosistemlerin kapalı olmadığını bize gösterir. Ekosistemleri oluşturan başlıca dört öğe şunlardır:
1- Cansız Varlıklar: İnorganik ve organik maddeler
2- Primer(Birincil) Üreticiler: Yeşil bitkiler, (yaptıkları) fotosentez ile canlılar dünyası için önemlidir. Organik maddelerin meydana getirilmesinde ağırlıklıdırlar.
3- Tüketiciler: Bitkisel ve hayvansal maddeleri yiyenler
4- Ayrıştırıcılar: Bunlar, organik maddeleri ayrıştıran bakteri, mantar gibi canlılardır.
Üzerine bir cismin ışık yoluyla görüntüsü düşürülen, saydam olmayan düz yüzey, görüntülük.
Dönen cisimlerin, çevresinde dönme hareketi yaptıkları doğrultu.
Tek hücreli bir ökaryot canlının artık maddelerini boğum yaparak hücre dışarısına atma işlemi.
Açıklamalarıyla 1655 Fen Bilimleri Terimi
Yer eksenini tam orta noktasından kestiği varsayılan hayali düzlemin yerküreyi kestiği çember.
Isı veren olay.
Kimyasal reaksiyon sonrasında dışarıya ısı veren reaksiyonlara "ekzotermik reaksiyon" denir.
Serbest ortamda bulunan "özgür elektronların" (herhangi bir atoma esir olmamış elektronların) çekim alanı yaratılarak bir noktaya doğru toplanması sonucunda oluşan enerji biçimi.
Elektrik çarpması, bir ya da birkaç insanın üzerinden elektrik akımının geçip, elektrik akımının vücut ile temas eden ilk yerin belli bir süreyle acıması (veya başka tepkiler vermesi) durumu.
Üzerinden elektrik enerjisi geçen üreteç, bağlantı kablosu, ampul ve anahtardan oluşan devre.
Elektrik harcamalarını ölçen ve kaydeden alet.
Elektrik enerjisinin bina içerisinde kullanılacak yerlere iletilmesini sağlayan kablo ağı.
Elektrik akımı etrafında oluşan manyetik alana dik bölge. (Elektrik yüklerinin etki gösterdiği yer)
Durgun elektrik yüklerinin elektrostatik etkiyle atlaması.
Elektrik akımını geçiren iletken çözelti.
1- Bir çözeltide elektrik akımı etkisiyle kimyasal ayrışma ve değişmelerin oluşması.
2- Elektrik akımıyla bir bileşiği bileşenlerine ayırma olayı.
Yumuşak demir çubuğun,elektrik alanı ile geçici olarak mıknatıslanması.
Atomların enerji katmanlarında bulunan negatif yüke sahip temel parçacık.
1- Normal ışık yerine bir elektron demeti ile çalışan ve bir milyon kez net büyütebilen özel mikroskop.
2- Çok küçük cisimlerin görüntülerini bir milyon kez büyütebilen özel mikroskop.
Atomun çekirdeği etrafındaki yörüngede dönebilen (-) yükler.
Diğer Fen Bilimleri Terimleri
Terimler Sözlüğü Ana Sayfa
Açıklamalı Fen Bilimleri Terimleri Sözlüğü