Köylü Milletin Efendisidir Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Köylü Milletin Efendisidir
Onun işi çok ağır üstesinden gelmekle,
Yensin, içilsin diye büyük emek vermekle…
Masamdaki yoğurttan yumurtaya kadar,
Domatesim, biberim daha çeşitlerim var…
Sen, bizim efendimiz sen bizim dostumuzsun,
Hizmetin çok çok büyük Rab sizleri korusun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Köylü Milletin Efendisidir eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Köylü Milletin Efendisidir Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Köylü Milletin Efendisidir Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çiftçilik - Tarım Ürünleriyle İlgili Şiirler
Pazaryeri
Maydanozlar, naneler,
Ayvalar, kestaneler,
Sırt sırta vermiş gibi,
Pazarı kaplamışlar.
Şu pırasa, havuca,
Ispanaklara bakın.
Şu iri elmalarda,
Al yanaklara bakın.
Bakın şu lahanaya,
Bakın şu kerevize.
Hepsi de ayrı, ayrı,
Nasıl gülüyor bize.
Tahsin BİLENGİLİN
Tahsin BİLENGİLİN
Ispanağa Eklediklerimiz Yabani Ota Yıkıldı
Biz, insanız hepimiz yanlışlıklarımızla,
Bencil düşüncelerle doğa düşmanlığıyla…
Çok kazanalım diye daha daha çok diye,
Kimyasal maddelerle, suni düşüncelerle…
Canlılık düşünülmez kul hakkı hesapta yok,
Doğa zaten yerle bir yok edenlerimiz çok…
Eğitim, dersen yetersiz notlarımızsa yüzdür,
Okula gitmesen de sınavın görülmüştür…
Konu nedir, dersen ıspanak diyeceğim,
Gerçeği hakikati söyleyemeyeceğim…
Çünkü suçlu hep güçlü ve haklı çıkacaktır,
Halkın bildiği çok şey konuşulmamaktadır…
Hayvan, dersen tasarı der ve unutturulur,
Kanun gerekmeyecek her birisi yok olur…
Tabiatın durumu yok oluşa doğrudur,
Hayvanı, nebatatı düşünenimiz yoktur…
Tamam, GDO kattın, hormonlarla buladın,
Bir israf oluşturdun, tat ve tuz bırakmadın…
Zehrine de izin var her şey aleyhinde,
Caydırıcılık da yok doğayı yok etmede…
Cehalet denildi mi üzerimize yoktur,
Rab korkusu kalmamış merhametsizlik çoktur…
Kurt kuş böcek ne varsa yok etme peşindeyiz,
Daha da gelsin diye zehir eklemekteyiz…
Yabani ottur, deyip utanmaz aldatırsın,
Yabani ot mu kaldı da utanmamaktasın…
Yabani otlar biziz doğa içerisinde,
Vicdansız şekilde yok etme düşüncesinde…
Bol bol ıspanak aldım denge sağlamak için,
İmaj sağlayalım, dedim siz zarar etmeyin…
Çünkü merhametliyim tabiata doğaya,
Zehir katkılarıyla karışmayın gıdaya…
Arı, kondu diyerek kelebek öldürmekle,
Kurt kuş gelmesin diye vicdansız bencillikle…
Şahsıma da kızmayın ima etmişiz diye,
Okunmayan biriyim uğraşasınız niye?
Rabbimin verdiğini elinle mahvedersin!
Hakk’a düşmanlığınla sen daima zalimsin!
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Köylü Milletin Efendisidir
Onun işi çok ağır üstesinden gelmekle,
Yensin, içilsin diye büyük emek vermekle…
Masamdaki yoğurttan yumurtaya kadar,
Domatesim, biberim daha çeşitlerim var…
Sen, bizim efendimiz sen bizim dostumuzsun,
Hizmetin çok çok büyük Rab sizleri korusun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çiftçi Ve Oğullarının
1/:
Bizim köylü yaşlı çiftçinin böğrüne,
Saplanınca dayanılmaz bir ağrı,
Bıraktı babasından kalan karasabanı.
Çözdü yarı yaşlı yorgun atlarını,
Dört çekerli tahta arabasından
Demir dirgen ve tahta yabadan
Elini eteğini çekti
Bizim köylü yaşlı çiftçi
Galiba buradan gidecekti.
2/:
Çevresine çağırdı oğullarını,
Bostan boruk ekili bahçeden,
Üzüm koruk dikili bağdan,
Ve verimsiz çorak tarladan.
Daha durumunu yaban yad duymadan
Gideceğini bu dünyadan.
Vasiyetini söyleyecekti.
3/:
Yaşlı çiftçinin çevresini,
Sarınca izbandut gibi oğulları.
Yükseltti hasta adam cılız sesini,
Usul usul dedi ki: 'Vasiyetim,
Sakın ha bozmayın birliğinizi,
Tıpkı ben ölmemişim gibi.'
Sonra göründü yaşamın dibi
Göçtü bu dünyadan yaşlı çiftçi
Geldiği ilk gün ki gibi.
Ahmet Yozgat
Ahmet Yozgat