Selâm Çiçek Kökleri Şiiri

Selâm Çiçek Kökleri Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Selâm Çiçek Kökleri

Ellerim, ayaklarım,
Buz kesilmiş sanki.
Uzanıp, uyumak istiyorum,
Toprak yatağı gördükçe...
...
Hâfızam;
Sanki han kapısı...
Giren, çıkan belli değil.
Yerleşenler oluyor izinsizce.
Taht kuruyorlar beynime.
Defolun diyorum!
Kahkaha ile gülüyorlar,
Alay ediyorlar benimle...
...
Kazaklarındaki,
Desen korkutuyor beni.
Aynı insanlar gibi,
Omuzlarını dönmüşler bana,
Çaresizim, hap içmek zorunda kalıyorum.
Onlara karşı...
...
Etrafım karanlıklaşıyor,
Uçsuz bucaksız oluyor odam.
Yalnız kalıyorum birden.
Burası gurbetten de acıymış...
...
Öyle yorgunum ki;
Canım demli çay istiyor.
Keşke son zamanlarımda,
Ellerimle demleseydim de,
Doya doya içseydim.
Ah ne olurdu sanki!

Aman Allah'ım!
Nelerden bahsederim ben!
Lâf çarpılıyor suratıma...
Senin gibilerin bekledikleri,
Neler olabilir ki dünyadan,
Yeme, içme, eğlenme, dinlenme...

Ama ne yedim,
Ne içtim,
Ne de eğlendim...
Eğlenceler haram olmuş,
Gülmek yalan olmuş,
Dertler mayam olmuş,
Çile çektim, derbeder oldum,
Hep ağladım.
Günahımı almayın ne olur...

Yakınlardan uzaklara...
Düşünceden, zamana uzanıyor ellerim.
Dakikalarım alt üst oluyor.
Pişmanlıklar daraltıp,
Zerre yapıyor beni...
Genişliyorum birdenbire,
Açıyorum gözlerimi...
Bu bir rüya değil,
Zamanda yolculuk sanki!
Tekrar kapanıyor gözlerim.
Anladım belki ölüm uykusu,
Çok da tatlı...

Her hâlde o an geldi,
Ağzımda su da kalmadı.
Yine başladı,
Midem kazınmaya...
Veren de o alan da o.

Ziyaretçim mi?
Şeytan ha!
Zaten benim gibi bir günahkârın ziyaretine;
Kim gelir ki gelse gelse...
...
Ey karınca!
Sen bari beni terk etme.
Merak etme ör yuvanı!
Ben kıpırdamam.
Bozulmayacak yuvan,
Selâm Çiçek Kökleri...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

“Selâm Çiçek Kökleri” eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Selâm Çiçek Kökleri

Ellerim, ayaklarım,
Buz kesilmiş sanki.
Uzanıp, uyumak istiyorum,
Toprak yatağı gördükçe...
...
Hâfızam;
Sanki han kapısı...
Giren, çıkan belli değil.
Yerleşenler oluyor izinsizce.
Taht kuruyorlar beynime.
Defolun diyorum!
Kahkaha ile gülüyorlar,
Alay ediyorlar benimle...
...
Kazaklarındaki,
Desen korkutuyor beni.
Aynı insanlar gibi,
Omuzlarını dönmüşler bana,
Çaresizim, hap içmek zorunda kalıyorum.
Onlara karşı...
...
Etrafım karanlıklaşıyor,
Uçsuz bucaksız oluyor odam.
Yalnız kalıyorum birden.
Burası gurbetten de acıymış...
...
Öyle yorgunum ki;
Canım demli çay istiyor.
Keşke son zamanlarımda,
Ellerimle demleseydim de,
Doya doya içseydim.
Ah ne olurdu sanki!

Aman Allah'ım!
Nelerden bahsederim ben!
Lâf çarpılıyor suratıma...
Senin gibilerin bekledikleri,
Neler olabilir ki dünyadan,
Yeme, içme, eğlenme, dinlenme...

Ama ne yedim,
Ne içtim,
Ne de eğlendim...
Eğlenceler haram olmuş,
Gülmek yalan olmuş,
Dertler mayam olmuş,
Çile çektim, derbeder oldum,
Hep ağladım.
Günahımı almayın ne olur...

Yakınlardan uzaklara...
Düşünceden, zamana uzanıyor ellerim.
Dakikalarım alt üst oluyor.
Pişmanlıklar daraltıp,
Zerre yapıyor beni...
Genişliyorum birdenbire,
Açıyorum gözlerimi...
Bu bir rüya değil,
Zamanda yolculuk sanki!
Tekrar kapanıyor gözlerim.
Anladım belki ölüm uykusu,
Çok da tatlı...

Her hâlde o an geldi,
Ağzımda su da kalmadı.
Yine başladı,
Midem kazınmaya...
Veren de o alan da o.

Ziyaretçim mi?
Şeytan ha!
Zaten benim gibi bir günahkârın ziyaretine;
Kim gelir ki gelse gelse...
...
Ey karınca!
Sen bari beni terk etme.
Merak etme ör yuvanı!
Ben kıpırdamam.
Bozulmayacak yuvan,
Selâm Çiçek Kökleri...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

4 Mevsim

Dünya dönüyor,
Mevsimler oluşuyor.
Bak işte kış geldi,
Ne güzel kar yağıyar.

İşte ilkbahar geldi,
Çiçekler açıyor.
Güneşde çıkınca ortaya,
Etrafım mis gibi kokuyor.

Yaz gelince güneş,
Yüzünü gösteriyor.
Yükseklerden bize ne güzel gülümsüyor.

Sonbahar geldi,
Yağmur yağıyor.
Etrafı mis gibi,
Toprak kokusu sarıyor.

DERYA UYKUN

Çiçekler

kırmızı,sarı,mavi,beyaz
toplayıp taç yaparız her yaz.
çiçekler bizim dostumuz,
onları koruruz.

sulamakla büyümez çiçekler,
biraz çaba isterler.
çiçekler bizim dostumuz,
onları koruruz.

çağla demir

Gelincik

Rengi bayrağıma eş
Tarlalarda bir ateş
Ekinlerle hep kardeş
Çayırlarda biricik
Al ipekli gelincik
Rüzgarlara gelemez
Yaprağına değilmez
Gelinciği kim sevmez
Sapları da incecik
Kara gözlü gelincik.

dersimiz.net