Temeli ilim olmuş, kurulmuş ya kainat
İlim ile bağdaşan nesiller olur rahat
Sorumsuzluk yüklenmek en büyük bir kabahat
Kurtulmak istiyorsan iradeni kullan sen.
İnsanı kamilsin sen, bahtiyarlıktır yolun
Bilgiden uzak kalma perişan olur sonun
İnsana insan gibi muamelede bulun
Arı gibi bal yapıp iradeni kullan sen.
Heveslerin altında biz nasıl doğruluruz
Gurur ile, kibirle çok kötü boğuluruz
Sevgiyi, kardeşliği bulalım yoğruluruz
Sadakat ehli olup iradeni kullan sen.
Ekonomide kalkın, taassuba girmeyin
İman ile ahlakta zaafa yer vermeyin
Sakın ola geçmişle irtibatı kesmeyin
Gelecek güzel günler iradeni kullan sen.
Araya fitne atıp insanı üzmek günah
Onları birleştir sen sevabın verir Allah
Merhametle kucakla, bulunur elbet felah
Barışa giden yolda iradeni kullan sen.
Ali KAYBAL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Cümbüşümü astım gayri duvara
Avara bu gönlüm sensiz avara
Ömrüm gelmiş sonuna son bahara
Cümbüşümü astım gayri duvara.
Leylakları sümbülleri soldurdum
Yüreğime aşkından dert doldurdum
Kızgın çöle ben kendimi koydurdum
Cümbüşümü astım gayri duvara.
Ali KAYBAL
Allah’ın adını sarar dilleri
Devletin malını çeker elleri
Sarhoş olup biter akşam günleri
Dinle Ulu Ozan bunlar mundardır.
Nasıl ucubedir nasıl yalaka
Konağın oğlu bu kurar alaka
Onu gören herkes silkiyor yaka
Dinle Ulu Ozan bunlar kindardır.
Dört duvar içinde atıp tutarlar
Önüne gelince yatıp kalkarlar
Arkanı dönme ha satıp çıkarlar
Dinle Ulu Ozan bunlar hunhardır.
ALİ KAYBAL
Ali KAYBAL
Bir kahpe kurşunla yığıldım kaldım
Potin bağlarımı çözemem gayri
Sevdiğim ağlama sil göz yaşını
Boynuna altınlar dizemem gayrı.
Keskin’in etrafı bir kara yoldu
Kırlarda çiçekler sararıp soldu
Analar ağlayıp acıyla doldu
Yolcuyum dünyadan dönemem gayrı.
Sıkılan kurşunlar canımı aldı
Toplandı dostlarım namazım kıldı
Kutluca’nın adı yadigar kaldı
Keskin bağlarını gezemem gayrı.
Dermanî ne desin bunlar azdılar
Kaderimi kurşun atıp yazdılar
Karşı mahalleye mezar kazdılar
Baba ocağına dönemem gayrı.
Ali KAYBAL