Eğitim Sitesi

Çiçeğim Şiiri

Çiçeğim

Sahneye çıkarken başladı sızım,

Bülbül gibi öttün, şakıdın durdun.

O nasıl konuşmaydı öyle kızım,

Beni yaralı yüreğimden vurdun.



Ellerim çenemde dinlerken seni,

Gerilere yıllar öncesine gittim.

Derin bakışların mest etti beni,

Ela gözlerinin renginde yittim.



Tıpkı O’sun , onun gibi konuştun.

Kelimeleri çok özenle seçtin.

Konuştukça doldun, boşaldın, coştun,

Koca sahnede kendinden geçtin.



Ellerin, mimiklerin hep aynıydı,

Aman Allahım! O mu yoksa dedim,

Gördüğüm bir gerçek mi, rüya mıydı,

Dondum iliklerime dek titredim.



Canlandı gözümde hatıralarım,

Durdular bir resim gibi önümde.

Şimdi yaşadığım dakikalarım,

Ömür boyu unutulmaz değerde.



Sözlerin bal gibi aktı çiçeğim,

Dilinden,kirazsı dudaklarından.

Haydi gel kızım, gel benim meleğim,

Öpeyim seni al yanaklarından.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

Ümit Anıl Şimşek Çok güzel bir şiir. Çok beğendim.Ahmet Alptekin Öğretmenimin daha önce şiirlerini okumuştum gerçekten bu dahil hepsi çok güzel Şaire buradan selamlar

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Yaşasın Cumhuriyet

Çığlık çığlık büyüsün sevincimiz,
Yaşasın , yaşasın bu cumhuriyet.
Dağlarda yankılansın gür sesimiz,
Yaşasın, yaşasın bu cumhuriyet!

Ellerde yine fenerler, bayraklar,
İnsan kaynıyor caddeler, sokaklar,
Bilinen bir türkü söyler dudaklar,
Yaşasın, yaşasın bu cumhuriyet!

Dağlar taşlar kuşlar dile gelsin,
Papatyalar, menekşeler, güller dersin,
Mutluluklar hep elele versin,
Yaşasın, yaşasın bu cumhuriyet!

Gönlümüz sevgiyle, neşeyle dolsun,
Kalkınsın Anadolu huzur bulsun,
Aydınlık yarınlar hep bizim olsun,
Yaşasın, yaşasın bu cumhuriyet!

Cihan, selam dursun al bayrağıma,
Vatanıma, taşıma, toprağıma,
Gelin, siz de katılın bu çağrıma,
Yaşasın, yaşasın bu cumhuriyet!

Ahmet ALPTEKİN

Ne Sandın

Dört bir yanımıza pusular kurdun

Sessizliğimi hep teslime yordun

Gökten el edip çağıranlar gördün

Yükselen bayraklar iner mi sandın.



Feryatlar, figanlar yürekler dağlar

Sel oldu kanımız, Kuban’da çağlar

Kanayan yaramız kabuk mu bağlar

Verdiğin acılar diner mi sandın.



Dayamış sırtını sarp dağlarına

Sarılmış Elbruz’un yamaçlarına

Kurşunlar yağdırsan bile başlarına

Kafkaslar korkup da siner mi sandın.



Hazır bekler kamam, yamçım, eyerim

Çıkmaz aklımdan öz vatanım, yerim

Gün gelir atıma yine binerim

Gönlümdeki ateş söner mi sandın.



Bu devran dönecek böyle yürümez

Kararan gözleri korku bürümez

Menzile varmadan inan ölünmez

Alptekin davadan döner mi sandın.


Ahmet ALPTEKİN

Çiçeğim

Sahneye çıkarken başladı sızım,

Bülbül gibi öttün, şakıdın durdun.

O nasıl konuşmaydı öyle kızım,

Beni yaralı yüreğimden vurdun.



Ellerim çenemde dinlerken seni,

Gerilere yıllar öncesine gittim.

Derin bakışların mest etti beni,

Ela gözlerinin renginde yittim.



Tıpkı O’sun , onun gibi konuştun.

Kelimeleri çok özenle seçtin.

Konuştukça doldun, boşaldın, coştun,

Koca sahnede kendinden geçtin.



Ellerin, mimiklerin hep aynıydı,

Aman Allahım! O mu yoksa dedim,

Gördüğüm bir gerçek mi, rüya mıydı,

Dondum iliklerime dek titredim.



Canlandı gözümde hatıralarım,

Durdular bir resim gibi önümde.

Şimdi yaşadığım dakikalarım,

Ömür boyu unutulmaz değerde.



Sözlerin bal gibi aktı çiçeğim,

Dilinden,kirazsı dudaklarından.

Haydi gel kızım, gel benim meleğim,

Öpeyim seni al yanaklarından.

Ahmet ALPTEKİN

Çiçeğim Şiiri