Dürüstlük Ve Güven Şiiri

Biliyormusun..?

Bir gece ki kaostan üstüme kapanıyor,

Ne Ay da bir tebessüm,ne ışıklar yanıyor,

Çıktığım sokaklarda,her yer hüzün kaynıyor,

Ne sözüm geçti kalbime,ne de yorgun beynime.biliyor musun?



Perde perde karanlık,benliğimi sardıkça,

Dağlar enseme binip,gök kubbe alçaldıkça,

Sessizliğin hançeri yüreğimi yardıkça,

Ne korkular yaşadım,ne dert attım içime ,biliyor musun?



Uyuşmuş bir beyinle düşündüm sensizliği,

Anlattım derdimi de ağlattım sessizliği,

Sordum hep sarıldığım yastığa bensizliği,

Ne bir tek cevap verdi, ne de baktı yüzüme,biliyor musun?



Saatler kaç dakika,kaç saat bir saniye?

Ömrümün yarısını ettim sana hediye,

Gök kubbe yi açacak,bir haber gelsin diye,

Ne adaklar adadım,ne dil döktüm Rabb’ime, biliyor musun?



Korkuyorum ilk defa ,korkuyorum şafaktan,

Bir yatıp uyumak var,ve kalkmamak yataktan,

Bir çiçek koklayarak boğulduğum bataktan,

Ne lanetler okudum,ne zulmettim kendime, biliyor musun?



Yıllardır görmediğim tanıştım gözyaşımla,

İnce bir perde kaldı,ölüm ile yaşamla,

İsmin için pazarlık ettim mezar taşımla,

Ne çiçek koydum üstüne,ne su döktüm kabrime, biliyor musun?



Dolaştım saatlerce,gelemedim kendime,

Acı duymamak için zehir sundum kalbime,

Acınacak bir halde geldim tekrar evime,

Ne döndüm yaşamaya,ne yürüdüm ölüme,biliyor musun?

17.01.04

Kasım KAPLAN

Dürüstlük Ve Güven

Dürüst birisi olan
Söylemez asla yalan
Kaybeder güvenini
İnsanın yalan dolan

İnsanlara güvenir
Kendi de güven verir
İnsanlar kendisini
Hem sever hem sevdirir

Dürüstlük bu dünyada
Hem evde hem dışarıda
Sevdirir sahibini
Dürüstler kalmaz darda

Kasım Kaplan

Kasım KAPLAN

Bir Şiir Yaz Bana

Bir şiir yaz bana,

İçinde yalnızlık olsun.

Birkaç mısrasında da,

Küçücük resmin olsun.

Hüzün olsun ortalarda,

Ağlatsın okuyanı.

Anlayabilen anlatsın,

Bir şarkı kıvamından,

Hüzzam olsun, raks olsun.

Berraklığını konuşsun doğanın.

Nehirleri anlatsın,

E tabi biraz da beni

Okurken kafandaki düşünceyi

Bir fotoğraf tabletinde,

Bir saflık ertesinde,

Dinlesin herkes, öğrensin.

İbret olsun ders alsın,

Hayat nasılmış, neler varmış

Az şey yazılsın,

Manasına anlam katsın,

Bir refleks atikliğinde,

Bir çiçek nazikliğinde,

Kalemi okusun yazmadan.

Bir bedenden doğan beni,

Yani anla ki anlatsın,

Doğan her şeyin öleceğini

Son kıtaya gel artık,

Büyütme gözünde dünyayı,

Say ki yaşadıkların olsun.

Kasım KAPLAN