Götür
Sıkıldım bunaldım boşlukta kaldım
En son gayretimle kapını çaldım
Kelbine özendim bâbâ dayandım
Tutuver tasmamdan beni de götür
Peşimde düşmanım boş emeklerim
Ensemde soluyor duyar titrerim
Elim kolum bağlı himmet beklerim
Diyârı hasmımdan beni de götür
Tarağın dudağı böldüğü yere
Dağların deryaya döndüğü yere
Sönmeyen ateşin söndüğü yere
Nemrûdî narımdan beni de götür
Bırakıp gidersen ölür giderim
Esfeli safilin olur giderim
Kerem et efendim nolur gideyim
Cerahat canımdan beni de götür
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Çınar
Biz bir hâdika idik yemyeşil kiraz vardı
Kenarlarda kavaklar ortada da çınardı
Ayva narın şevkinden arşu ala oynardı
Birden bire yeşerip coşmuş gürlemiş idik
Sararan sahraları sarıp süslemiş idik
Bu çınarın dalları arşın arşın uzardı
Öyle haşmetliydiki beş metre eni vardı
Bir dalını dokuz köy pay pay edip yakardı
Bahçeye salgın girdi dallar tarumar şimdi
Bahçede ne erik ne menekşe var şimdi
Kenarda kavaklara sarmaşıklar sarıldı
Dibindeki ayrıklar sağa sola yayıldı
Gülistan harap oldu suçlu çınar sayıldı
Şimdi çınar ağacı bir başına kalmakta
Sararmış yaprakları yavaş yavaş solmakta
Ayaklar peydah oldu yürüdüler gittiler
Bir tarafta büyürken bir tarafta bittiler
Bütün nebat anlaştı çınarı terk ettiler
Koca çınar ağacı soldu bitti çürüdü
Destanlık gövdesini yılan çıyan bürüdü
Yağmur yağar sel olur yalağını yıkarmış
Kuru gibi dursada çınar kökte yaşarmış
Kesilen dal yerinde daha gürü çıkarmış
Tüm nebat yürüse de kökler yürümez imiş
Kökü derinde olan çınar çürümez imiş
Adem GÜLEÇ
Sınıf Marşı
Çiçek çiçek dolaşırız
Bilgilere ulaşırız
Arı gibi çalışırız
Petek petek balımız var
Hem oynarız hem gezeriz
Ne sorarsan sor çözeriz
Hem okuruz hem yazarız
Kalem tutan elimiz var
Çalışıp tırmanacağız
Okuyup anlatacağız
Öğrenip öğreteceğiz
Bülbül gibi dilimiz var
Sınıf petek biz arıyız
Milletin umutlarıyız
Yarının adamlarıyız
İnce uzun yolumuz var
Adem GÜLEÇ
Vîcdan
Ah vicdanım sen olmasan ne rahat olurdum
Ordan burdan çalardım yiyip içip uyurdum
îlim irfan din iman şeref ahlak anane
Topunu da satmıştım parasını verene
Yok efendim günahmış yok efendim insanlık
Bir insan ben mi kaldım her tarafım karanlık
Acıyorsun garibe alıyorsun koynuna
Yılandan haince sarılıyor boynuna
Uçurumun başında boşlukta bir ayağı
Aman yavrum dikkat et düşeceksin aşağı
Vay efendim sen misin bana akıl verecek
Bir açtı ki ağzım baykuşlar tüneyecek
Geldi şeytan yanıma ulan Adem bana bak
Başlatma vicdanına hepsi gebersin bırak
Tamam efendim dedim galiba sen haklısın
Kovuldun vicdan dedim üç beş ay yasaklısın
Benden rahat kimse yok şeytanla kol kolayım
Sen senaryo hazırla artisti ben olayım
Aman! Allah o da ne şeytan kardeş nerdeyiz
Cehenneme varmadık ona yakın yerdeyiz
Yok arkadaş fiim yok artistlikten anlamam
Filimde oynarım da sonuna dayanamam
Gel vicdanım gel şöyle yasak falan kalmadı
Dilim çal çırp dese de elim kolum varmadı
Adem GÜLEÇ
