İstanbul'da Binalar Ve İnsanlar! Şiiri

Edirnem!

Edirnem , camizârım
Edirnem, köprüzârım
Edirne’m, saraylarım
*
Edirnem;
Ekmekçizâde Hanı
Deveci Hanı
Rüstem Paşa Kervansarayı
II.Bayezıt Külliyesi
Selimiye Taş Müzesi
Kent Müzesi
Şükrü Paşa Müzesi
Beylerbeyi Camii
*
Meriç ve Tunca üzerinde uçuşan
Ve kondukları yeri
lâle bahçesine benzeten martılarım
*
Söğütlükte,
12 kemerli Meriç Köprüsü’ne
baka baka içtiğim köpüklü ayranım
Karaağaçtaki Lozan Anıtı/ Tren Garı'm!
*
Sultan bakışlım!
Üzüm salkımı nakışlım!
Lâlezarım! /Camizârım! /Köprüzârım
Sâdabâd’ım......
...........................Edirnem!
*
Yedi kat gök yüzünü hatırlatan
……………………………………...........kubbelerim
Saraçlar Caddesi’nde
uçuşan güvercinleri gözleyen
……………………………..….......minarelerim;
Selimiye , Eski Cami
Üş Şerefeli, Burmalı, Baklavalı
Lâri Cami, Tamburacılar Cami
.....................ve diğerleri
*
Edirne’yi kuş bakışı seyreden
……………………............Muradiye Cami'im
Buçuk Tepe Mezarlığı’ndaki
……………………….……..........mezar taşları
“Başımın üstünde dönüyor aman
.....................martı kuşları”
*
93 Harbi
Balkan Savaşı
Göçler…
I.Dünya Savaşı
İşgal yılları
İstiklâl Harbi
ve Mustafa Kemâl'im!
*
İnsana yaşamayı sevdiren kent
Taşı-toprağı tarih
Taşı-toprağı kültür kokan
…………………………….............….Edirnem!
*
Tunca-Meriç Kıyıları
Ali Paşa Çarşısı,Arasta ve Bedesten
*
Sokakları kültürüm kokutan
Tava ciğerim, devaimiskim,
Badem ezmem ,hediyelik eşyalarım,
ve bilumum Edirnem'in güzel insanları
............................canlarım!
…………..*…………
16.nisan.2019-salı

Ali Koç ELEGEÇMEZ

İstanbul'da Binalar Ve İnsanlar!

İstanbul’da binalar gördüm:
üst üste,sarmaş dolaş..
yedi tepe, dağ gibi
Pek çoğunda ağaç yok
lâhit mezarlar gibi
*
Geceleri, her biri
türbe gibi bakıyor
Gündüzleri, içinden
yola insan akıyor
*
İnsanlara baktım da
umut; yanardağ gibi
Sağa sola yağarlar
lâpa lâpa kar gibi
*
Kimi hemen eriyor
tavadaki yağ gibi
Kimi buzdan bir kayaç
Erciyes Dağı gibi
*
Kimi, hasata hazır
şıralık bağa dönmüş
Kimisi gaz kaçıran
balon gibi pörsümüş
*
Kimisi korunaksız
kabuksuz nara benzer
Kimisi seyyah olmuş
gün boyu gezer gezer
*
Sordum da, hiçbirinin
dönmeye yok niyeti
Pek çoğu, varoşlarda
yaşayan beyaz zenci!
*
Kalplerini yaksa da
şu memleket özlemi
Her birinin gönlünde
hep, İstanbul var gibi
*
Kiminin bir tek ah’ı
bin ah gibi yakıyor
Kimi, vaha arayan
mecnun gibi bakıyor
*
Kimisi dane dane dökülüyor
çarklardan
Kimisi medet umar
neonlu akşamlardan
*
Kimisi yuva arar
yedi tepe üstünde
Kiminin Sultanahmet
yükselir gözlerinde
*
Kimi güvercin olmuş
Yenicami önünde
Kiminin bir tas çorba
tütüyor gözlerinde
*
Kimisi de Boğaz’a
başka yerden bakıyor
Gönlünde ya Çırağan
ya da Yıldız yatıyor
*
Kiminin’se
gemiler geziyor yüreğinde
Kiminin
Dolmabahçe tütüyor
...............sözlerinde
*
Kimisi kulak verir
ezanların sesine
Kimisi şiir yazar
denizin gözlerine
*
Kimi, köprü üstünden
olta atar sulara
Kimi de Sirkeci’de
bakar mor vagonlara
*
Kimi denizde vapur,
Gün boyu siren çalar!
Kimi denizde martı
sulardan buse çalar
*
Her biri başka ilden
kimisi başka dilden
Alamazlar kendini
Boğaz’ın gözlerinden
*
Kimisi duymamıştır
Aşiyan’ın adını
Kimisi tatmamıştır
Beşiktaş’ın tadını
*
Ne Cahit bilir kimi
Ne 0rhan..Ne Külebi
Ne Çamlıca üstünden
bakan Yahya Kemal’i
*
Pek çoğu ortadirek
Pek çoğu da öğrenci
“Kimi bir ev kedisi
Kimi de bir ciğerci...”.
*
Her birinin umudu
ekmek kadar kocaman
Her birinin gönlünde
yatar koca bir aslan!
*
Pek çoğu,
iki eşli
acı çeken bir duldur!
İlk yâr, memleketleri
ikinci İstanbul’dur
*
Umut verir onlara
bu şehrin nimetleri
Mum gibi bitseler de
ararlar vitrinleri!
*
İstanbul, onlar için
taşı altın diyardır
Bir susamlı simitle
pek çoğu bahtiyardır!
*
Sonunda bilirler ki
çoğu burdan yolcudur
Sorarsan, umutları
yine de İstanbul’dur
*
Yollarda koştururular
görünen hayal gibi
Bağdat Yolu’na düşmüş
birer karınca gibi
*
Baktım da gözlerine
şu İstanbul, yâr gibi
Her birinin gönlünde
Tek, İstanbul var gibi
……..***…
21.04.2009..pzt.

Ali Koç ELEGEÇMEZ

Annemin Ardından

Hani bizi yuvada bırakıp ta giderken
"Sizlere güvenim tam! " dedin ya anneciğim
Buğulu gözlerinle söylediğin bu sözün
Anlamının yaşarken çözdüm ben anneciğim.
*
Kolay olmadı elbet sensiz uçmak yuvadan
Yürümek bol dikenli bol çamurlu yollardan
Ruhumuza ektiğin sevgi denen iksirle
Bütün engelleri biz aştık gül anneciğim
*
Unutmak mümkün değil sıcacık sözlerini
Işığı hiçbir zaman sönmeyen gözlerini
Mekanında rahat ol, huzur içinde uyu
Bugün sana oğlundan müjde var anneciğim!
*
Sevgiyle yoğurduğun gönül bahçelerime
Ektiğin tüm tohumlar yeşerdi anneciğim
Yaşanılan ne varsa güzelliklerden yana
Sonsuz veren gül gibi açıyor anneciğim.
*
Emeğinle tav'lanan gönlümün toprağına
Sevginin çiçekleri düşüyor anneciğim
Herbiri binbir dallı gönül ağaçlarıma
Bembeyaz güvercinler konuyor anneciğim!
*
Gözlerimde görmeyi umduğun geleceğim!
İlk bakış! .. İlk tebessüm!
'Yavrum! ' diyen dilllerin.
*
Saçlarımı okşayan gül kokulu ellerin
Ve yaptığım işleri destekleyen sözlerin
Sabrındaki asalet, şefkatin...merhametin!
Senle geçen huzurlu, doyumsuz saatlerim
Gönül kitabemdedir; silinmez anneciğim!
*
Gösterdiğin hoşgörü, almadan veren elin
Gözlerinden içtiğim o yaşama sevincin.
Yaşanılan ne varsa güzelliklerden yana
Sonsuz veren gül gibi açıyor anneciğim!
..............*.......
03.mayıs.2019.cuma

Ali Koç ELEGEÇMEZ