Son Zil Şiiri - Ahmet ALPTEKİN şiirleri

Son Zil

Cıvıl cıvıl ses veren koridorlar,

Neden bugün suskun, sessizsiniz?

Yoksa matem mi tutuyorsunuz ne,

Şen şakrak öten kuşlarım nerede?

Çiçek çiçek acan okul bahçesi,

Ya sen neden böyle boş ve sessizsin?

Hani çocuklar al satıp bal satardı,

Çocuklar canımıza can katardı.

Durmadan çın çın öten okul zili,

Bıktın mı . sende mi yoruldun? söyle,

Duymuyorum şakıyan şen sesini,

Mazi oldu yıllarım bundan böyle.

Biliyorum son zilin çaldığını,

Benim için bir daha çalmayacaklar,

Sesleneceğim kimse kalmadı artık,

Gitti, gelmez bir daha şen çocuklar.

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

aygün çok güzelll

rüzgar Gerçekten çok güzel bir şiir

RÜZGAR Bu şiir mükemmel bir şiir.Çok güzel olmuş...!!! :)

ahmettoper Son zili 20 eylülde çalmak ümidiyle

ayşegül sevgiler

aslan budagov şıırı çok begendım

cengız behsetov ıns allah daha cok sıır yazarsınız

ılkın hamıtzade cok guzel bır sıır

olgun ergun sayin hocam
gunesi tutar ogretmen elinde, sonsuza uzanirken bir eli .
Diger elinde kucucuk avucu vardir, heyecanla titreyen kalbine soz geciremeyen,buyuk gelecegin kucuk mimarlarinin .Elinde sekilenmeyi beklerken gozleri ufku olan ogretmenindedir.
sizi kutluyorum buyuk gelecek buyuk ideallerle buyuk inacla kurulur

ILKIN HAMITZADE BIR SOZLE MUKEMMEL

GÜNEŞ ÖĞRETMENİM ŞİİRERİNİZ ÇOK AMA ÇOK GÜZEL

Yazılan son 13 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 13 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Turnalar

Niçin kaçarsınız benden turnalar

Yoksa beni de avcı mı sandınız

Van Gölü’ne konmayın ha turnalar

Avcılar görürse billah yandınız.

Yine dizilmişsiniz katar katar

Akar durursunuz mavi göklerden

Her biriniz derdime bin dert katar

Uğrar geçersiniz bizim ellerden.

Ya sürüyle ya da çift gezersiniz

Bir başına gören olmaz sizleri

Sonsuz göklerde kanat süzersiniz

Görenlerin buğulanır gözleri.

Bizden de selam götürün turnalar

Geçtiğiniz şehire, beldelere

Ağlayın yüz sürün, sürün turnalar

Yolunuz düşerse kutsal yerlere

Ahmet ALPTEKİN

Yalnız Geceler

Güneş batınca başlar bende hüzün,

Anlatması zor bunu hecelerin.

Gece saklanan yüzüdür gündüzün,

Bense yalnız çocuğu gecelerin.

Ne bir ses, ne fısıltı, ne de yar,

Kâbus gibi çöker birden sağırlık.

Gözlerimin kaybettiği bir şey var,

Düşmüş kapaklarındaki ağırlık.

Başımın altında duran taş mı ne?

Nedir çektiklerim yeter sizlerden.

Mızraklar saplanır sanki beynime,

Suret çizilir tavanda izlerden.

Küçük penceremde bekler sabahı,

Pınarı kurumuş yorgun gözlerim.

Söyleyin beni tutan kimin ahı,

Gecelerle karıştı gündüzlerim.

Vakte meydan okuyan saatlerin,

Kafamda balyoz gibi tik takları,

Kahreder beni yalnız gecelerin,

Uykusuz, boş ve soğuk yatakları.

Ahmet ALPTEKİN

Kervan

Bir çok deve bir merkep başlarında,

Yükün aldı, düştü yollara kervan.

Irmak kenarında, su başlarında,

Oturup dinlendi, su içti pınardan,

Kaynağın arayıp sormadı kervan,

Eşeği önlerine rehber etti,

At ile devenin zoruna gitti,

Geçitli dağlarda yolları yitti,

Etrafını sardı toz ile duman,

Nice haramiye bac verdi kervan.

Bazen kârı oldu, bazen zararı,

İnsanlarla doldu taştı hanları,

Fedailer kolladı sarp dağları,

Kum saati ters döndü, değişti zaman,

Bir gidip,bir geldi bu yolda kervan.

Yıllar geçti koca ömür çürüdü,

Tüccar yük vermedi ayak sürüdü,

Harami yol kesti, itler ürüdü,

Yine de yol aldı ardına bakmadan,

Kalktı yürüdü durmadı kervan.

Çölleri geçerken Mecnun’ u gördü,

Bağrında bir ateştir yanıyordu,

Gözleri dolarak Leyla’yı sordu,

Kervancı da doldu, yutkundu bir an,

Gördüm diyemedi kahroldu kervan.

Ticaret ayrıldı bilmem kaç kola,

Ne han kaldı, ne gurbet, ne sıla,

Dönüp baktı gidip geldiği yola,

Katarlar dizilmiş, dönmüş o devran,

İzini yitirdi kayboldu kervan.

Ahmet ALPTEKİN