Burhan AYDIN GOBEL SEN BERBATSIN YAV HASTA OLDUM SİİRLERİNE
Utanıyorum
Seneler geçti tükendim heyhat
İçerim karanlık içerim berbat
Hocama talebe üstaza evlat
Olmadım kendimden utanıyorum
Dünya yalan lafı yalan değilmiş
Eğilen ağaçlar yaşken eğilmiş
Kulplarım kırılmış dibim delinmiş
Dolmadım kendimden utanıyorum
Yolum düşmez oldu beyti mamura
Afyon karıştırdım una hamura
Nuri imanımı toza çamura
Buladım kendimden utanıyorum
Örnek aldım imrendim tağutları
Secde ettim Allah sandım putları
Yüreğimde fitne fesat otları
Yolmadım kendimden utanıyorum
Huşuyu kalp ile secdeye varıp
Ağlayıp sızlayıp hakka yalvarıp
Nolacak adem diye sararıp
Solmadım kendimden utanıyorum
Adem GÜLEÇ Şiirleri
Yazılan son 2 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 2 yorum yazılmış.
Benzer Adem GÜLEÇ Şiirleri:
Gönlümü azad eyledim
Akar gider deli deli
Suyun ummana bağladım
Döker gider deli deli
Perişan etti kendini
Harabat etti bendini
Mum misali bedenini
Yakar gider deli dli
Meçhulu gama giderken
Aşk bahçesinden geçerken
Güller kopar kopar derken
Bakar gider deli deli
Battıkça batmış derine
Ok saplamış yüreğine
Zakkum alıp gül yerine
Takar gider deli deli
Yardan gayrı gördüğünü
Al kınalar sürdüğünü
Belik belik ördüğünü
Söker gider deli deli
Adem GÜLEÇ
Müslümanım türküm derim
Yetimin hakkını yerim
Şeytanla halay çekerim
Lakin münafık değilim
İman ı kamil imanım
Kabe gibi müslümanım
Müslümana tercümanım
Şeytandan daha şeririm
Deli divane gönlüm var
Kendini Süleyman sanar
Ovalar geçilmiyor dar
Sırat üstünde yürürüm
Sürüyemem sürüyemem
Adım atıp yürüyemem
Gündüz güneşi göremem
Gecede fecri görürüm
Yamalı bir gömleğim var
Yusufun gömleği kadar
Acımdan nefesim kokar
Karuna zekat veririm
Vazu nasihat istemez
Söylenir sözü dinlemez
Güneş vurur eritemez
Fırtına olur eririm
Adem GÜLEÇ
Başımda bir beyaz tel ölümün habercisi
Başımda bir beyaz tel elçinin birincisi
Parlıyor karanlıkta gökteki yıldız gibi
Utanıp eğiliyor gelinlik bir kız gibi
Utanma utanacak biri varsa o benim
Sen nurunla aydınlat aydınlansın bedenim
Koparmıştım ipimi şaşırmıştım yolumu
Hızır gibi yetiştin tutuverdin kolumu
Aman adem bir düşün gittiğin yol yol değil
İstikamet ovaya uçurum yar çöl değil
Çölde susuz kalırsın yardan yuvarlanırsın
Nurum kılavuz sana bakıp ayarlanırsın
Nedir bu uyuşukluk perişanlık dalgınlık
Gayret et gel peşimden yolun sonu aydınlık
Dizlerimde derman yok,yüreğimde ağırlık
Ne görme var ne duyma hem körlük hem sağırlık
Biri tutuyor beni boğazımda eller var
Aynada bir canavar ellerinde güller var
Güller mi dile geldi yoksa beyaz saçım mı?
Yüreğim tutuşuyor yanmak benim suçum mu?
Bir tane beyaz saçın ettiği işe bakın
Birine güç yetmedi oldular kırka yakın
Teslim oldum pes ettim ipin ucu sizlerde
Çekin götürün beni o mukaddes izlerde
Adem GÜLEÇ