VELİLER
Yer : Okul bahçesi
Kişiler : 1. Suna Öğrenci
2. Saadet Öğrenci
3. Bekir Öğretmen
4. Alp Öğretmen
5. Özcan Öğretmen
6. Zeynel Öğrenci
7. Murat Öğrenci
8. Ayşe Kantinci
9. Feride Veli
Öğretmen ve öğrenciler
Dekor : İki bank, iki ağaç Okulun adı arkada panoda yazılı.
(Okul bahçesinde nöbetçi öğretmenler dolaşır. Makyajlı, süslü iki kız öğrenci dolaşmaktadır.)
Suna : Bekir öğretmen bize doğru geliyor, numarayı yutmadı. Ne yapacağız?
Saadet : Bozuntuya verme. Bizim dersimize girmiyor, girenler bile tanımıyorlar. Sen rahat ol, gir koluma. Otur şu oturaca.
Bekir : Çocuklar duymadınız mı zilin sesini?
Saadet : Duyduk öğretmenim, çok güzel müziği var. Birden bire gözlerimin önünde öğrencilik yıllarım canlanıverdi.
Bekir : (Kekeleyerek) Sizi öğrenci sandım.
Saadet : Bizler veliyiz.
Bekir : Özür dilerim. Çok gençsiniz de..
Saadet : Bu okulun öğretmenleri hep böyle yakışıklı mı? ( güzel mi)
Suna : Yakışıklı ve kibar..
Saadet : Çocuklarımız ne kadar şanslı.
Bekir : Sizlere kızdığım için tekrar özür dilerim Serbest kıyafete bir türlü alışamadık. Sizin gibi genç güzel bayanlar gelince biz de şaşırıyoruz.
Saadet : (Cilveli) Aaa! Bekir Bey bize iltifat ediyorsunuz.
Bekir : İltifat değil, bizim öğrencilerden farkınız yok gibi.
Saadet : Bekir Bey bu iltifatlarınız karşısında sizlere bir şeyler ısmarlamak isterdim Ne yer ne içersiniz?
Bekir : (Kasılarak) Sizler konuğumuz sayılırsınız, size ben ısmarlayayım. Hem sizlere bağırmamı kapatmış olayım.
Saadet : Hiç zahmet etmeyin Bekir Beeey.
Suna : (Gülmemek için kendini zor tutar. Öksürür.) Özür dilerim. Ben bir açmayla bir ayran alayım. ( Saadet Suna’yı dürter.)
Saadet : Arkadaş şaka yapıyor.
Bekir : Ben şakacı insanları çok severim. Bir açmanın, ayranın sözü mü olur? Siz ne istersiniz?
Saadet : Çok ısrar ettiniz. Sizin gibi bir yakışıklı ( güzel) öğretmenin teklifini geri çevirmek kabalık olur. Öyleyse bir açma bir ayran da ben alayım.
Bekir : Hemen gönderiyorum. Kusura bakmayın bizim dersimiz var. (Kızlar iyi dersler derler ayağa kalkarak saygı gösterirler. Bekir öğretmen uzaklaşır.)
Saadet : (Uzaktan seslenir.) İyi dersler Bekir Bey, bizim çocuklar da geliyorlar.
Suna : Kalbim küt küt atıyor. Bir an yalanımız ortaya çıkacak diye ödüm koptu.
Saadet : Önce yüzün nar gibi kızardı.
Suna : Gülmemek için kendimi zor tuttum.
Saadet : Şimdi istediğin kadar gül. Bekir Öğretmenin hali gözümün önünden gitmiyor.
Suna : Sabah kahvaltı yapmadım, karnım zil çalıyor.
Saadet : Bekir Bey gönderecek…
Suna : Öğrenci olduğumuzu anlayıp da numara yapmasın. Yanına müdürü alıp gelmesin.
Saadet : Okulda binde fazla öğrenci var. Öğretmenler hangi birini tanıyacaklar. Niye gülüyorsun?
Suna : Aklıma geldikçe gülüyorum.
Zeynel : Kızlar niçin gülüyorsunuz?
Saadet : Murat çocuğum, derslerin nasıl? Öğretmenlerin senden çok şikayetçi.
Murat : Kızlar ne oldu? Anlatsanıza.
Suna : Arkadaşlar Saadet’ten korkulur. Bekir Öğretmen bir hışımla geldi, “Zili duymadınız mı? Ne oturuyorsunuz?” Bizimki gayet sakin. “Duyduk. Zilinizin ne güzel müziği var. Öğrencilik günlerimi anımsadım.”demesin mi? Tabi Bekir öğretmenin yelkenler aşağı indi.
Ayşe : (Kantinci kız) Burada veliler varmış.
Suna : Bekir öğretmen mi yolladı?
Ayşe : Evet.
Suna : Veliler tuvalete ellerini yıkamaya gittiler. “Açmalar, ayranlar gelirse siz alıverin,”demişlerdi. İsterseniz bırakın bize.
Ayşe : Buyurun, sağolun.
Saadet : Bizi veli sandı çay ısmarlamaya kalktı, bizimki, açmayla ayran istedi.
Zeynel : Kızlar siz ne yaptınız?
Suna : Arkadaşlarımızı masraftan kurtaralım, dedik.
Zeynel : Sizler şeytana pabucunu ters giydirirsiniz.
Saadet : Bir tek size giydiremiyoruz.
(Öğretmenler Odası)
(İki üç öğretmen oturmaktadır. Bekir öğretmen sinirli biçimde dolaşır kitaplarını alıp çıkacakken.. )
Alp : Bekir Bey dalgınsın ne oldu?
Bekir : Ne olacak? Kim öğrenci kim öğretmen belli değil.
Alp : Anlamadım ne oldu?
Bekir : Bahçeden oturan velileri öğrenci sandım, niye derse girmiyorsunuz, diye azarladım.
Alp : Öğrencilere çok mu benziyorlardı?
Bekir : Çok ne demek bizim öğrencilerden ayırt edene aşk olsun. Bak öğrencileriyle oturuyorlar.
Alp : Hani neredeler?
Bekir : Karşıda oturuyorlar.
Alp : Bahçede veli göremiyorum. Yoksa… ( Gülmeye başlar) Bizim Çalçene Saadet numara mı yaptı?
Bekir : Şurada oturanlar, dört kişiler. Onlar öğrenci olamazlar…
Alp : Bekir Bey derslerine ben giriyorum.
Özcan : Bekir Bey yoksa size de, “Çok yakışıklısınız, çok kibarsınız mı dediler.”
Bekir : Ne yakışıklısı, ne kibarı? ( Bir hışımla çıkar.)
Feride : (Okul bahçesine girer.Genç bir bayandır.) Çocuklar 9 C sınıf öğretmeni Bekir Bahtıkara’yı aramıştım. Nerede bulabilirim?
Suna : Karşı binada, birinci katta derse girdi mi, bilmiyoruz..
Feride : Telefon ettim idareye. Dersi yokmuş.
Suna : O zaman öğretmenler odasına bakın. İyi öğretmen lafın üstüne gelirmiş.
Zeynel : Bu geliş, geliş değil.
Suna : (Açma boğazına almıştır.) Boğazıma aldı.
Saadet : Buradan kaçmadık da…
Murat : Yürüyün derse gidelim. (Çocuklar kaçar gibi yürümeye başlarlar.)
Bekir : Hanımlar ayranı dökeceksiniz üzerinize. Veli Hanımlar çocuklarınızla konuşabildiniz mi? Yürüyün bakayım idareye. (Feride’ye) Siz nereye yoksa siz de mi velisiniz?
Feride : Evet veliyim.
Bekir : Size ayran, açma gelmedi mi?
Feride : Kapıdan giren veliye ayran, açma mı ısmarlıyorsunuz?
Bekir : Sizin paşa gönlünüz ne isterse onu ısmarlıyoruz.
Feride : Hem de devlet okulunda…
Bekir : Veli memnuniyeti.
Feride : Ben Bekir Bey’le görüşecektim.
Bekir : Bekir Bey benim, görüşeceğiz seninle. Yürü bakalım önce idareye.
Feride : Ben 9 C ‘den Deniz’in annesiyim. Deniz’in durumunu öğrenmeye gelmiştim.
Bekir : Düş önüme. İnsanı bir kez kandırırsınız. Bacak kadar boyunuzla öğretmen demiyorsunuz, insan demiyorsunuz dalga geçiyorsunuz. Önce disipline vereceğim. Sonra öğrenirsin Deniz’in durumunu.
Feride : Deniz’in anasıyım. 9 / C … Deniz anası….
Bekir : Ben de denizaslanıyım. Denizaslanı…
Feride : Saçlarım …..Tamam geleceğim. …. Bu ne biçim veli memnuniyeti? Sizi şikayet edeceğim. ( Telefonunu çıkarır. ) Alo 147 …..
Yazan : CAHİT KAYA cahitkayayck@gmail.com
24 Kasım Öğretmenler Günü İle İlgili Skeç Veliler skeci oyuncuklar okul skeçleri kısa tiyatro oyunları piyesler CAHİT KAYA öğretmenler günü skeç öğrenci piyesleri