BARIŞ VE SEVGİ
Yazan : Ahmet Aksoy
Kişiler: BARIŞ, SEVGİ, 24 ERKEK OYUNCU, 10 KIZ ÇOCUĞU
BARIŞ: ( Sahneye girer ) Sevgi
SEVGİ: Efendim Barış?
BARIŞ: Görüyor musun?
SEVGİ: Neyi Barış?
BARIŞ: Karıncaları…
SEVGİ: Evet.
BARIŞ: Nasıl yiyecek taşıyorlar yuvalarına?
SEVGİ: Evet.
BARIŞ: Sevgi şimdi elime bir çubuk alsam ve karıncaların girdikleri bu yuvayı bozsam.
SEVGİ: Barış inanmıyorum.
BARIŞ: Karıncalar ne yapar sence?
SEVGİ: Barış darmadağın olur hepsi.
BARIŞ: Ama mutlaka başka bir yerde bir yuva kurarlar.
SEVGİ: Zor olur ama kurarlar eninde sonunda.
BARIŞ: Peki sevgi yaşadığımız dünyayı ele alalım. Dünyanın herhangi bir yerinde oluşan felaketlerde insanlar birlikte yardımlaşarak felaketin acısını ve yarasını sarmaya çalışıyorlar.
SEVGİ: Evet bu insanlığın gereği Barış
BARIŞ: Doğadan gelen felaketleri anlamak mümkün. Deprem, sel, hortum gibi…… ama benim anlayamadığım şey insanlar.
SEVGİ: İnsanlar mı?
BARIŞ: Evet Sevgi… Bir dünya düşün içinde sadece barış ve paylaşmak olsun. Attığın her adımda yeşillikler çiçekler, mis gibi bir atmosfer hissedebileceğin bir dünya. Cıvıl cıvıl öten kuşlar, masmavi gökyüzü ve yemyeşil bir deniz… Bu dünyada yaşamak ister miydin?
SEVGİ: Kim yaşamak istemez ki Barış
BARIŞ: Diğer taraftan içinde kavga ve savaşları barındıran olumsuzluklarla dolu, insanlar bencil, gökyüzüne baktığında kara bulutlar gördüğün bir dünya. Nefes alırken bile zorlandığımız, yaşama küstürmüş bir dünya…
SEVGİ: Barış kim ister ki bu anlattığın dünyayı
BARIŞ: Biz insanlar farkında olmadan olumsuzluğa doğru sürükleniyoruz.
SEVGİ: Haklısın Barış her yer şiddet dolu, insanlar birbirlerine zarar veriyor. Doğayı olabildiğince kirletiyor. İnsanlar yüreklerinde ki sevginin yerine artık nefret ve kin yaşatıyor.
BARIŞ: Sevgi iyi ki varsın yoksa büsbütün arkadaşsız kalacaktım.
SEVGİ: Barış sende benim gibi iyilik dolu sevgi dolu bir insansın.
BARIŞ: Peki neden yaşıtlarımızla anlaşamıyoruz? Bizi onlardan kopartan nedenleri düzeltemez miyiz? Onlara sevgi, barış, kardeşlik duygularının ne kadar önemli olduğunu anlatamazmıyız.
SEVGİ: Barış nasıl yapacağız dinlemezler ki. Birçoğu bilgisayar başında sanal savaş oyunları oynuyor ve şu kadar öldürdüm bu kadar ezdim hep sohbetleri bu. Artık mekanik bir robot haline gelmişler.
BARIŞ: Haklısın…Bak geliyorlar.
SEVGİ: Barış yüzlerine bakar mısın?
BARIŞ: Sevgi ne olmuş bunlara?
1.OYUNCU: Off off olacak şey mi yaa?
2.OYUNCU: Tam ortasındaydı.
3.OYUNCU: Ben aradım genel bir arızaymış.
4.OYUNCU: Ne yapacağız şimdi?
5.OYUNCU: 2 gün boyunca internet yok.
6.OYUNCU: Off off yaşam bitti.
7.OYUNCU: Can sıkıntısı.
8.OYUNCU: Arkadaşlar aklıma bir şey geldi.
TÜM OYUNCULAR: Ne?
8. OYUNCU: İnternette oynadığımız oyunu burada canlandıramaz mıyız?
TÜM OYUNCULAR: Nasıl
8. OYUNCU: Silahlarla, kılıçlarla
TÜM OYUNCULAR: Harika. Hadi gidelim kendimize savaş için malzeme temin edelim.
13. OYUNCU: Arkadaşlar ama önce takım kuralım.
14. OYUNCU: Evet yaa takım kuralım. ( Takım kurulur. )
1. K.ÇOCUK: Bizde oynamak istiyoruz.
15.OYUNCU: Hayır siz başka bir şey oynayın.
2.K. ÇOCUK: Bizde oynayalım ama olur?
16.OYUNCU: Hayır siz oynayamazsınız.
3.K. ÇOCUK: Oynatmazsanız oynatmayın bizde başka bir oyun oynarız.
4.K. ÇOCUK: Aaaa kulaktan kulağa oynayalım mı?
5.K. ÇOCUK: Evet oynayalım.
6.K. ÇOCUK: Ben nasıl oynandığını bilmiyorum.
4.K. ÇOCUK: Çok kolay. Bak şimdi birisi ebe oluyor ve bir kelime yanındaki arkadaşının kulağına söylüyor.
7.K. ÇOCUK: Yanındaki arkadaşta yanındakine söylüyor.
4.K. ÇOCUK: Ve en son kişiye kadar geliyor,en sondaki yüksek sesle kelimeyi söylüyor.
8.K. ÇOCUK: Kelimeyi yanlış söyleyen en sona geçiyor.
6.K. ÇOCUK: Tamam öğrendim.
9.K. ÇOCUK: Hadi başlayalım.
KORO: Başlayalııım. ( Otururlar ve oynamaya başlarlar. )
SEVGİ: Barış birazdan burası savaş alanına dönecek.
BARIŞ: Evet.
SEVGİ: Hep şiddet dolmuş içleri bilgisayar hepsini mahvetmiş.
BARIŞ: Doğru kullanılmayan her şey gibi.
SEVGİ: Bak bu arkadaşlar ne güzel oynuyor.
SON ÇOCUK: Dayak!
TÜM ÇOCUKLAR: Evet, doğru.
10.K. ÇOCUK: Hadi devam edelim. ( Barış ve sevgi şaşkınlıkla izlerler. )
SON ÇOCUK: Cinayet!
TÜM ÇOCUKLAR: Evet doğru.
BARIŞ: Arkadaşlar başka söz bilmez misiniz?
SEVGİ: Mesela çiçek, ağaç, kuş, orman gibi.
10.K. ÇOCUK:Size ne ne karışıyorsunuz bizim oyunumuza? ( Devam ederler oyuna. )
SON ÇOCUK: Savaş.
TÜM ÇOCUK: Evet, doğru.
BARIŞ: Arkadaşlar
TÜM ÇOCUK: Ne varrrr?
BARIŞ: Başka bir oyun oynayalım mı birlikte?
8.K. ÇOCUK: Ne oyunu?
BARIŞ: Gelin benimle
6.K. ÇOCUK: Ama oyunun ne olduğunu söylemedin.
SEVGİ: Evet Barış ne oynucaz?
BARIŞ: Birlikte çok güzel bir şey yapacağız.
6.K. ÇOCUK: Neden söylemiyorsun?
BARIŞ: Arkadaşlar acele etmemiz gerekiyor. Lütfeeen yolda anlatırım.
SEVGİ: Hadi arkadaşlar Barış’a güvenelim.
1.K. ÇOCUK: Ama yaa eğlenemezsek?
BARIŞ: Birlikte yardımlaşarak oynayacağımız bir oyun. Yolda anlatacağım çabuk olmalıyız.
1.K. ÇOCUK: Peki öyle olsun. ( Işıklar söner. Barış, Sevgi ve çocuklar karıncaların yuvasının etrafına çit yapmışlardır. Üzerine bir levha “Dikkat burada karıncaların yuvası var.”)
BARIŞ: Evet arkadaşlar harika oldu.
SEVGİ: Bir elin nesi var iki elin sesi var.
TÜM ÇOCUKLAR: Evet çok güzel oldu. ( Dışarıdan sesler.)
BARIŞ: Geliyorlar.
SEVGİ: Umarım yaptığım çiti bozmazlar.
1.K. ÇOCUK: Eğer bozarlarsa kavga ederiz.
BARIŞ: O zaman onlardan farkımız kalmaz. ( Çocuklar girer.)
1.OYUNCU: Heyy kılıcım nasıl?
2. OYUNCU: Tabancam nasıl?
3. OYUNCU: Benimki lazerli
4. OYUNCU: Hey ne oluyor bunlar ne?
5. OYUNCU: ( Levhayı okur. ) Dikkat burada karıncaların yuvası vardır.
6. OYUNCU: Ne vardır?
7. OYUNCU: Karıncaların yuvası.
8. OYUNCU: Arkadaşlar duydunuz mu burada karıncaların yuvası varmış.
9. OYUNCU: Haahhh haahh hahhh haaahhh. Karıncaların yuvası buna horoz gibi ötülür.(Öter)
10. OYUNCU: Hadi şu saçma şeyi bozalımda oyunumuza başlayalım.
SEVGİ: Hayır ona dokunamazsınız
11. OYUNCU: Nedenmiş?
SEVGİ: Çünkü okuduğunuz gibi burada karıncaların yuvası var.
12. OYUNCU: Bu ne saçma her yerde karıncaların yuvası var. Böyle çit yok etrafında.
9. OYUNCU: Ben horozum. Bana da çit yapın. ( Öter. )
13. OYUNCU: Yaa arkadaşlar böyle deli saçması şeylerle mi uğraşacağız. Hadi başlayalım oyunumuza.
14 OYUNCU: Evet yaa. Hadi önce çiti sökelim.
BARIŞ: Durun arkadaşlar lütfen dokunmayın o çite.
15 OYUNCU: Neden?
16 OYUNCU: Yaa bu saçmalığı dinleyecek kadar zamanımız yok. Savaşalım artık.
KORO: Savaşalım.
17 OYUNCU: Önce çitten başlayalım.
KORO: Başlayalım. ( Küçük çocuklar çitin etrafını sarar. )
1.K.ÇOCUK: Karıncalara zarar veremezsiniz. Onların yuvasını bozmanıza müsaade etmeyeceğiz.
18. OYUNCU: Biz onların yuvasını bozmayacağız ki sadece oyun oynayacağız ve oyunumuza bu çitler engel.
19. OYUNCU: Hem yerde binlerce karınca var. Farkına varmadan belki kaç tanesinin üstüne basıp öldürdük.
BARIŞ: Ama şimdi farkındasınız burada karınca yuvası var.
20. OYUNCU:Varsa var bize ne yaa !!!
BARIŞ: Arkadaşlar hepinizin bir evi var değil mi?
21. OYUNCU: Var.
BARIŞ: Senin?
22. OYUNCU: Var.
BARIŞ: Peki evinize akşam dönerken bir bakıyorsunuz ki eviniz yok. Ne yaparsınız?
23. OYUNCU: İmdattt imdattt evimi çalmışlarrr.
24. OYUNCU: Hemen evimi çalan hırsızı yakalarım.
9. OYUNCU:( Öter. ) Üüüüüğ ÜÜüüüü ggh.
SEVGİ: Arkadaşlar Barış’ın anlatmak istediğini anlamak istemiyorsunuz. Eve gittiğinizde bir bakıyorsunuz anneniz, babanız yok. Eviniz yıkılmış, ne yaparsınız diyor.
1.OYUNCU: Ben böyle bir şeyi düşünmek bile istemem Doğrusu.
2.OYUNCU: Bende
dersimiz.com
3.OYUNCU: Bende
4.OYUNCU: Bende
5.OYUNCU: Bende
BARIŞ: Hiç kimse istemez ki… Şu gördüğünüz karıncalar bile
5.OYUNCU: Ama onlar sadece karınca bizim gibi değiller ki
HEPSİ: Biz insanız.
7.OYUNCU: Konuşuyoruz.
8.OYUNCU: Geziyoruz,
9.OYUNCU: Yiyoruz
10.OYUNCU: İstediğimiz her şeyi yapabiliyoruz.
11.OYUNCU: Hayvanlardan ayrılacak birçok özelliğimiz var yani Barışçım bizi karıncalar ile bir tutamazsın.
12.OYUNCU: Offf offf sıkıldım yaa. Ne zaman başlayacağız…
13.OYUNCU: Barış şu saçmalığa son verdiğinde.
SEVGİ: Birbiriniz ile savaşmak için çıldırıyorsunuz dimi???
7.OYUNCU: Bu sadece bir oyun.
BARIŞ: İçinde şiddet olan bir şey oyun olamaz.
HEPSİ: Olurrr.
BARIŞ: Olmaz.
HEPSİ: Olur.
SEVGİ: Arkadaşlar gelin bu savaş oyunlarına, kavgaya, şiddete bir son verelim sevgi dolu oyunlar oynayalım.
BARIŞ:Evet var mısınız arkadaşlar???Her yüreğe bir sevgi ekelim.Daha güzel yarınlar için, güzel dostluklar için, paylaşmak için bugünden itibaren her yüreğe bir sevgi ekelim.
SEVGİ: Bunu yapmak o kadar eğlenceli ve basit ki.
BARIŞ: Sana en yakınından başlayabilirsin mesela.
SEVGİ: En yakının kim biliyor musun?
BARIŞ: Sensin.
SEVGİ: İnsanın en yakını yine kendisidir.
BARIŞ: Önce kendi yüreğine sevgi tohumları aşılamalısın ki daha sonra çevrendekilerin yüreğine sevgi ekebilesin.
SEVGİ: Arkadaşlar gözlerinizi kapatın ve bu güne kadar yaptığınız tüm güzellikleri ve size heyecan veren olayları düşünün.
BARIŞ: Kalbiniz kıpır kıpır etmeye başlayacak birazdan.
SEVGİ: O anı tekrar yaşamanın verdiği heyecan senin tüm olumsuzluklarını, sıkıntılarını beyninden silip atacak.
BARIŞ: Yüreğinizde sevgi ateşinin canlandığını hissedebiliyor musunuz?
HEPSİ: Evet.
SEVGİ: İşte bu yüreğinizdeki sevgi tohumları.
BARIŞ: Ektiğin bu sevgi tohumu kalbinde çok kısa sürede filizlenecek.
SEVGİ: Senin ektiğin bu sevgi tohumu yavaş yavaş tüm dünyayı saracak ve kısa bir zamanda her yüreğe ektiğimiz bu sevgi tohumunun mutluluğunu yaşayacağız.
1.OYUNCU: Evet galiba haklılar.
2.OYUNCU: Evet.
3.OYUNCU: Arkadaşlar. Barış’a ve Sevgi’ye teşekkür edelim.
BARIŞ: Arkadaşlar bu güzel düşüncelerimizi paylaşmanız bizi çok mutlu etti. Ve bu davranışınız en güzel teşekkür bizim için.
4.OYUNCU: Silahları atalım
5.OYUNCU:Evet silahlar atılsın.
TÜM OYUNCULAR: (atarlar) Heyyy.
6.OYUNCU: Kavgayı ağacın yaprağına yaz, sonbaharla beraber dökülsün, gitsin
7.OYUNCU: Öfkeyi bulutun üstene yaz, yağmurla beraber su gibi akıp gitsin.
8.OYUNCU: Nefreti karın üstüne yaz, güneş açsın nefret karla beraber erisin, gitsin.
9.OYUNCU: Dostluk ve sevgiyi yeni doğmuş bebeklerin yüreğine yaz, onlar büyüsün dünyayı sarsın.
BARIŞ: Tek tek yağmur taneleri,birlikte bir okyanus yaratır.
SEVGİ: Birçok ufak kar tanesi, birlikte bir dağı örter.
BARIŞ: Birçok kum tanesi, birlikte bir çöl yaratır.
SEVGİ: Birçok ayrı ayrı insanlar, birlikte bir millet yaratır.
HEPSİ: Ancak birlik halinde hayat; bir olan sevgiyi yaratır.
SEVGİ: (seyirciye)Her kalpten çıkan küçük sevgi damlacıkları birleşti. Irmak oldu, göl oldu. Denizlerde sonsuz sevgi ve mutluluk okyanusa dönüştü.
BARIŞ: (Seyirciye) Bu okyanusta bir damlada siz olmak ister misiniz?
SON
Barış ve Sevgi kısa skeç kısa oyunlar Ahmet Aksoy oyun metinleri tiyatro oyunları skeçler Onur Ayan