EVLAT ACISI
KAMİL BEY : Yavruum! Evladım, beni bırakıp da gider miydin sen? Ben şimdi bu dünyada sensiz ne yaparım? Kimi okşar, kimi bağrıma basarım? Ooy, oy!
FAHREDDİN : Kamil abi, Kamil abi! Ne oldu?
KAMİL BEY: Ey Allah'ım, küçücük sabiden ne istedin? Onun yerine benim canımı alsaydın.
FAHREDDİN : Heey, Kamil abi! Kendine gel yav! Anlatsana ne oldu?
KADİR BEY : Duymadın mı, Cemilim, ciğerparem gitti. Ey Allah'ım, benim ne günahım vardı? Niye beni böyle cezalandırdın?
FAHREDDİN : Kamil abi, tamam sakin ol. Ölenle ölünmez. Allah'a karşı bu şekilde konuşmakla musibeti ikileştiriyorsun. Evladının acısına kendi istikbalinin acısını da ekleme.
KADİR BEY : Sen acımı nerden bileceksin Fahrettin? Git başımdan! Ateş, düştüğü yeri yakar. Yüreğim yanıyor, yüreğim...
FAHREDDİN : Yapma abi, ateş düştüğü yeri yakar ama sen düşmediği yerleri de aleve veriyorsun.
KADİR BEY : Ne demek o?
FAHREDDİN : Sabret.
KADİR BEY : Sabredecek bir durum mu bu? Senin evladın, ciğerparen ölmüş olsaydı sen ne yapardın?
FAHREDDİN : Sabrederdim.
KADİR BEY: Niye?
FAHREDDİN : Abi, sana arabamı emanet etseydim. Ve bir gün ansızın senden onu almaya gelseydim, vermez miydin?
KADİR BEY: Niye vermeyeyim ki? Araba senin zaten.
FAHREDDİN :Yaa, bak kendin söylüyorsun. Bu çocuğu sana kim verdi?
KADİR BEY: Allah! :
FAHREDDİN: Kim aldı? :
KADİR BEY :Allah!
FAHREDDİN :İşte böyle, veren Allah, alan Allah. Sana Cemil'i emanet olarak vermişti. Sahiplen diye değil. Ve vermiş olduğu emaneti ansızın geri istedi.
KADİR BEY : Ama Cemil'im daha 7 yaşındaydı.
FAHREDDİN : Allah Cemil'i sana emanet ederken "Evladın 70 yaşına gelince gelir alırım." diye bir söz verdi mi?
KADİR BEY : Yoo...
FAHREDDİN : O zaman niye böyle söylersin Kamil abi? Ne demiş şair; Mal sahibi, mülk sahibi Hani bunun ilk sahibi?
: KADİR BEY:Ama o benim her şeyimdi. Anası da üş yıl önce ölmüştü. Şimdi kimsem kalmadı. Ben onsuz yaşayamam..
FAHREDDİN :Üzülme, şöyle düşün; Allah seni seviyor.
KADİR BEY :Allah beni seviyor mu? Saçmalama Fahreddin. Sevseydi evladımı alır mıydı?
FAHREDDİN : Bir düşünsene, evladın şimdi cehenneme mi gitti? '
KADİR BEY : Hayır, dinimize göre küçük çocuklar direk cennete gidiyor.
FAHREDDİN : Peki, madem Cemil cennet kuşu oldu. Sen ölünce cennete girecek misin?
KADİR BEY : Allah bilir.
FAHREDDİN : Ama sen de sezersin. Bir yokla kendini. Hayatını bir gözden geçir. Yaptığın işleri düşün ve söyle bakalım.
KADİR BEY : Doğruyu söylemek gerekirse bütün yollar cehenneme çıkıyor benim için.
FAHREDDİN : Neden?
KADİR BEY : İnsanlara çok acı çektirdim. Çok kalp kırdım. Zayıfları ezdim. Kısacası Allah'ın istediği bir hayat yaşamadım. Büyük bir ihtimalle cehenneme gideceğim. Ama Allah bilir. Belki beni bağışlar.
FAHREDDİN: İşte durum bu. Ama Cemil cennet yamaçlarında uçuşuyor şimdi. Mümkün olsa, dünyaya çağırsan kesinlikle gelmeyecektir. Sen olsaydın cenneti bırakıp dünyaya döner miydin?
KADİR BEY : Hayır, dönmezdim.
FAHREDDİN: E niye ağlıyorsun öyleyse? Hiç değilse bu yönden teselli olmaya çalış. Belki de evladın senin de kurtulmana vesile olacaktır.
KADİR BEY : Nasıl yani?
FAHREDDİN : Şöyle bir örnekle anlatayım: Bir kral düşün. Bir suçluyu zindana atmış. Ama bu suçlunun bir de küçük sevimli bir evladı var. Kral bu minik çocuğu çok sevip yanına alıyor. Onu sarayda prensler gibi yaşatıyor. Şimdi söyle bakalım. Zindandaki suçlu adam evladının da hapiste, kendi yanında olmasını ister mi?
KADİR BEY : Hayır, istemez tabi.
FAHREDDİN : Niye istemez?
KADİR BEY : Çünkü en azından evladı mutlu bir hayat sürüyor. Çocuk zindanda ne yapsın?
FAHREDDİN : Bir de şunu düşün: Bu minik çocuk babasını özleyecek. Çocuk babasını görmek isteyince kral ne yapar? Çocuğu zindana mı gönderir? Yoksa babasını zindandan saraya mı çağırır?
KADİR BEY : Eğer çocuğu seviyorsa onun, babasını o halde görmesini istemez tabi. Babayı alır, saraya çağırır.
FAHREDDİN : Bak, kendin söyledin. Üzülmek yerine sevinmen bile lazım.
KADİR BEY : Neden?
FAHREDDİN : Çünkü evladın Celmil cennette seni özleyince Allah onu, seni görmesi için cehenneme yollamaz.
KADİR BEY : Ya ne yapar? Evladımı bana göstermez mi?
FAHREDDİN : Olur mu öyle şey? Allah çok merhametlidir. Senin minik yavrunu cehenneme yollamak yerine seni cehennemden çıkarır. Cennete alır. Çocuğuna kavuşursun.
KADİR BEY : Bak ben bunu hiç düşünmemiştim.
FAHREDDİN : Bundan sonra düşünsen iyi olur. Ayrıca evladına ağlamayı bırak. O zaten kurtulmuş. Ağlayacaksan kendi haline ağla. Çünkü asıl ağlanacak durumda olan sensin sen.
Evlat Acısı kısa skeç skeç örnekleri kısa oyunlar tiyatro metinleri kısa tiyatro oyunları