SAVAŞLAR OLMASIN İNSANLAR ÖLMESİN
ROBİNSON : Cuma! Cuma ! Nerdesin tembel yamyam! Cuma!
CUMA :Geldim, geldim patlama, Robinson efendi.
ROBİNSON :Gelmişmiş! Bir saattir seni çağırıyorum, nerelerdeydin. Bir de Cuma'nın gelişi perşembeden bellidir derler.
CUMA :Dün yediğim adamın kemiklerini gömmeye gitmiştim.
ROBİNSON : Allah müstahakını versin pis yamyam. Niye yedin adamı? Şimdi kim güdecek davarları?
CUMA :Ama Robinson efendi, çok acıkmıştım.
ROBİNSON :Zıkkım ye! Adamı yiyeceğine davarın birini kesip yeseydin ya. Hani bir daha insan eti yemeyecektin.
CUMA :Özür dilerim Robinson. Alışkanlık işte. Davar eti dokunuyor biraz. Hem senin de çok hoşuna gitti ya.
ROBİNSON :Ne hoşuma gitti?
CUMA :Dünkü akşam yemeği. Eline sağlık güzel olmuş, dedin ya Robinson.
ROBİNSON :Yamyaaaam! Akşam bana insan eti mi yedirdin?
CUMA : E canım ne var ki bunda?
ROBİNSON :Öğk, öğk!
CUMA :Ne oldu Robinson? Et dokundu mu yoksa?
ROBİNSON : Defol orman adamı, gözüm görmesin seni, öğk! Sana artık Cuma da demeyeceğim. Çarşambasın sen Çarşamba! Cuma gibi mübarek gün sana isim olmaz. Yok, yok hatta Pazartesisin sen. Hafta başı.
CUMA :Peki Robinson, sen nasıl istersen. Ama sakin ol. Öyle zırt pırt bağırıp adayı velvereye verme. Ördekleri ürkütüyorsun.
ROBİNSON : Kafana ördek kadar taş düşsün, kıvırcık marul.
CUMA : Marul nedir Robinson?
ROBİNSON :Marul ne mi? Haa, pardon! Sen ilkel orman sakini idin. Tabi nerden bileceksin ki. Marul ottur ot!
CUMA :Tabi bilmem, otlar pek ilgi alanıma girmiyor. Ben etçilim.
ROBİNSON :Vahşi.
CUMA :Aaa, ağzını bozma ama.
ROBİNSON :Niye, gururun mu incindi?
CUMA :Tabi ki. Ben onurlu bir adamım.
ROBİNSON :Şuna bak. Onurluymuş. Bay Onurlu insan eti yiyor!
CUMA :Ne varmış insan eti yiyorsam? Sen de hayvan eti yiyorsun ya.
ROBİNSON :Allah'tan kork be adam, insan ile hayvan bir mi? Ben hayvan eti yiyorum, çünkü onlar insan için yaratılmışlar.
CUMA :Peki insanlar da insanlar için yaratılmamışlar mı?
ROBİNSON :Hayır.
CUMA : Hayır mı? Hani Hazreti Adem yalnızlıktan sıkılınca Allah Hazreti Havvayı yarattı demiştin.
ROBİNSON : Doğru, öyle dedim ama, Allah Hazreti Havva'yı, Adem kesip de yesin diye yaratmadı. Sen ise insan öldürüyorsun, katilsin sen? Katil kıvırcık marul.
CUMA :Bak iki de bir de kıvırcık marul deyip durma, asabım bozuluyor. Asıl katil sensin. Hem de azılı katil.
ROBİNSON :Niye, ben senin gibi adam eti mi yiyorum?
CUMA :Daha da kötüsünü yapıyorsun.
ROBİNSON :Benmi?
CUMA :Sen ve senin gibi kendisini medeni sanan beyaz insanlar. Çoğunuz azılı katilsiniz. Üstelik müsrifsiniz. Bir de beni ve kabilemi ilkel olmakla suçluyorsunuz. Asıl ilkel, katil olan sizsiniz siz.
ROBİNSON :Ne! Neden müsrifiz, neden katiliz, ispatla.
CUMA :Dinle, anlatayım. Biz en azından yemek için adam öldürüyoruz. Öldürdüğümüz adamı dalağına kadar, israf etmeden afiyetle yiyoruz. Ama siz kendilerine medeni diyenler sizler ne yapıyorsunuz?
ROBİNSON :Ne yapıyormuşuz?
CUMA :Senden duyduğum kadarıyla söyleyeyim. Karnınız aç olmadığı halde binlerce adam öldürüyorsunuz. Savaşlarda bombalar füzeler atıp çoluk çocuk demeden habire öldürüyor, öldürüyorsunuz. Üstelik öldürdüğünüz insanları da yemeyip israf ediyorsunuz.Tek savaşta öldürdüğünüz insanlar benim kabileme ömür boyu yeterdi. Üstelik biz çoluk çocuk eti yemiyoruz. Sizler çoluk çocuk demeden öldürüyorsunuz. Kim daha katil? dersimiz.com
ROBİNSON :Doğru valla, yerden göğe kadar haklısın. Ah biz medeniler, sizden daha beter durumdaymışız meğer. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Batsın böyle medeniyet yerin dibine!
CUMA :Robinson, Robinson bak, bak, sahile bir şişe vurmuş.
ROBİNSON :Şişe mi, hani nerede kıvırcık marul? Getir bakalım.
CUMA :İşte bak!
ROBİNSON :Aç kapağını bakalım, içinde ne varmış?
CUMA :Açıyorum. Hah tamaam. Açıldı.
ROBİNSON :O da ne! Şişeden bir duman çıkıyor. At onu yere kıvırcık!
CİN :Beeeen, bu şişenin ciniyiiim!
ROBİNSON :Anaa! Cinmiş. Cuma yine yaktın bizi. Şimdi ayvayı yedik.
CİN :Korkmayın. Ben 1000 yıldır bu şişenin içinde hapistim. Siz beni özgülüğüme kavuşturdunuz.
CUMA :Valla isteyerek olmadı abi, bizi yeme ne olur?
ROBİNSON :Çeneni kapat Cuma.
CİN :Dinleyin. Parmak kaldırmadan konuşmayın. Sözümü kesmeyin. İki dinleyin, bir konuşun. Allah iki kulak, bir ağız ver miş, niye? Dinleyin diye...
ROBİNSON :Özür dileriz. Tamam sustuk.
CİN : Şimdi benden birer tane dilek dileyin. Ama sadece birer dilek hakkınız var. Bu dileklerinizi yerine getirip, ülkeme döneceğim. Dileyin benden ne dilerseniz.
CUMA :Abi bana 100 tane besili adam.
ROBİNSON :Sus be! Burada efendi benim, önce ben dilek dileyeceğim. Sonra sen ne istersen iste.
CUMA :Ne vuruyon ya, şişeyi ben bulmadım mı? Neyse sen önce buyur bakalım.
CİN :Çabuk olun! Evde çoluk çocuk bekliyor.
ROBİNSON :Şey, abi beni memleketime, İngiltere'ye gönderebilir misin?
CİN :Hemen! Hokus pokus, başında var bit, sen İngiltere' ye git.
CUMA : Anaaa! Robinson kayboldu.
CİN :Şimdi sıra sendeeee! Sen de dile bakalım. Sonra gidiyorum.
CUMA : Alçak adam, Robinson'u niye memleketine gönderdin? Ben şimdi ıssız adada tek başıma ne yaparım? Çabuk geri getir Robinson'u buraya!
CİN :Hemen! Hey kel, İngiltere'den geri gel. Tamam. Artık dilek hakkınız bitti. Hoşcakahn.
CUMA :Aaaaaa! Robinson! Hoş geldin.
Savaşlar Olmasın İnsanlar Ölmesin kısa skeç skeç örnekleri kısa oyunlar tiyatro metinleri kısa tiyatro oyunları