Ağacın Dileği Şiiri

Ağacın Dileği Şiiri | Ramazan YILDIZ

Ağacın Dileği

Hep sustum anlatmadım, hiç kimseye derdimi,
Feda ettim insan ve doğa için kendimi,

İnsanlar dallarıma asıp dilek tuttular,
Ağacın dileğini, sormayı unuttular,

Köklerimle sıkıca, bağlıyımdır toprağa,
Faydalıyım doğaya, ta gövdeden yaprağa,

Hiç sakınmadan sundum, isteyene meyvemi,
Duruşum değiştirir, dünyayı ve çevremi,

Kucak açtım bir kuşa, garip yuvası oldum,
Güz geldi dallarımla, sarardım ve de soldum,

Asırlık çınar olup, tarihe ışık tuttum,
Bahar gelecek diye, hep kendimi avuttum,

Çocukça dallarımda, oynayıp hopladılar,
Dallarımdan meyvemi, sormadan topladılar,

Uzandım dallarımla, yerlere ve göklere,
Gölgemle ortak oldum, güzel hoş sohbetlere,

Yıkılmadım dik durdum, kasırga ve yellere,
Gocunmadan odunum, evlere hanelere,

Nefesim değiştirir, dünyanın havasını,
Hep içimde yaşadım, yangınların yasını,

Kor olup ateş olup, kendi içimde yandım,
Toprak ve küllerimden, hep yeniden uyandım

Süsledim tüm ormanı; zeytin, çınar, ıhlamur,
Defter oldum kalitem, birinci sınıf hamur,

Köklerimle durdurdum, erozyonu, toprağı,
Ben, canlı dünyasının, sessiz sakin ortağı,

Öğrenci çantasını süsleyen dost bir kitap,
Beklemedim kimseden, güzel bir söz ve hitap,

Çeşidim çoktur; meşe, gürgen, palamut, kayın,
Ben canlıyım, canımın yandığını anlayın,
Lütfen, dallarımı ve kollarımı kırmayın,
Yalnız, her ağaçta bu sözleri hatırlayın.

Ramazan YILDIZ