Çam Ağacıyla Dertleşme Şiiri

Çam Ağacıyla Dertleşme Şiiri | Hürneba Harman

Çam Ağacıyla Dertleşme

Dertleştim bir ulu çam ağacıyla
Yaşlandım yetmişten gün aldım dedi
Toprağı gösterip güldü acıyla
Vefasız kullardan bunaldım dedi

Yıllarca kahrını çektim sizlerin
Gövdeme kazındı çile izlerim
Güneşten kaçsanız yine gizlerim
Sizleri koynuma ben aldım dedi

Dalımı kestiniz acı verdiniz
Hamaklar astınız sefa sürdünüz
İdam sehpaları gibi gördünüz
Sizin yüzünüzden can aldım dedi

Cahilin elinden her gün ölürken
Kamilin elinden fidan olurken
Toprağa faydamı hani bilirken
Seversiniz sandım yanıldım dedi

Bina yapmak için gezip baktınız
Durup düşünmeden kibrit çaktınız
Bir çok kardeşime kıyıp yaktınız
Bende onlar ile yanandım dedi

Sayenizde artık çıplak köklerim
Kozağım kalmamış gayrı teklerim
Kuruyan gövdemle sonum beklerim
Bazen de baltayla sınandım dedi

Bak Hürdemi bir bir anlat bunları
Bu gidişle felakettir sonları
Yaratsınlar yeni çam ormanları
Yıllarca onlara canandım dedi

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürneba Harman