Online Edebiyat Terimleri Sözlüğü

Gramer:Bir dili meydana getiren ses, sözcük yapılışı, sözcük haznesi, anlam değişmeleri, cümle kuruluşu gib

Gramer:Bir dili meydana getiren ses, sözcük yapılışı, sözcük haznesi, anlam değişmeleri, cümle kuruluşu gib

Grotesk:Kaba gülünçlüklerden, olmayacak, yabansı şakalaşmalardan yararlanan, güldürmeyi kaba biçimde de olsa

Gül:Divan edebiyatında kullanım sıklığı çok yüksek, sanat yapmak amacıyla başvurulan öğelerden biri.

Gülbank:Bir toplulukça, hep bir ağızdan ezgili biçimde söylenen kalıplaşmış tekbirlere, dualara verilen ad.

Güldeste:Seçme manzum ya da nesir yazılarının toplandığı dergi. Antoloji de denebilir.

Gülmece:Daha çok "Mizah" adıyla bilinen; durumların, olay ve olguların gülünç yanlarını vurgulayan yapıtları

Günlük:Bir kişinin düşüncelerini, duygu ve gözlemlerini günü gününe yazdığı ve o günün tarihini koyduğu yaz

Güzelleme:Özellikle halk şiirinde sevilen bir varlığı övüp yüceltmek için yazılan koşmalara verilen ad. Halk e

Güzellik:Bir eserde, hoşumuza giden ve bizde hayranlık uyandıran biçim ve ölçülerin oluşturduğu uyumlu bütün.

Hâbname:Bir olay, bir kişiyle ilgili düşünceleri sanki rüyada görmüş gibi anlatarak yazılmış eserler. Hâbnam

Hâcib:İki ya da daha fazla kafiyeli olan manzumelerdeki bazı sözcük ya da sözcükler. Sözcük anlamı perdeci

Hâfız-I Kütüb:Kitapları koruyan kişi. Eskiden kütüphaneciler bu isimle adlandırılırdı.

Haile:Tragedya.

Hak:Tanrı'nın adlarından biridir. Gerçek ve adalet anlamında da kullanılır.

Hak Aşığı:Pir elinden bade içmiş, dili çözülüp şiir söylemeye başlamış gerçek aşık.

Hakaniye Lehçesi:Tarihteki ilk Müslüman Türk devleti olan Karahanlı sahasında konuşulup yazılan ve 14. yy’dan itibare

Halk Edebiyatı:Halk ozanlarının İslamiyetten önceki göçebe kültür döneminin geleneklerini sürdürüp halkın somut yaş

Halk Hikâyesi:Âşıkların anlattıkları, 16. yy.dan başlayarak destanın yerini alan şiirle konuşma dilinin karışımınd

Halk Şiiri:1. Anonim, âşık ve dinî-tasavvufi Türk edebiyatının manzum eserleri. 2. Toplum arasından çıkan ve

Halkbilim:Bir toplumun yarattığı halka özgü kültürel yaratımları, gelenek ve görenekleri, yaşanılan topraklar

Halkçılar:Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde halk şiirine özgü biçimsel ve söyleyişsel özelliklerden yararlanma,

Halkçılık:Fransız edebiyatında, 1929 yılında Leon Lemonnier ve Andre Therive'nin öncülüğünde ortaya çıkan bir

Hamamiye:Divan edebiyatında hamamı ya da hamamdaki güzelleri betimleme amacıyla yazılan kasidelere verilen ad

Hamaset:Kahramanlık.

Hamse:Divan edebiyatında beş mesnevinin bir araya gelmesiyle oluşturulan yapıt.

Hane:Divan ve halk edebiyatında dörtlüklerden kurulu nazım türlerinin her bir dörtlüğü.

Hasaset:Sözcük anlamı cimrilik. Ahlaka aykırı sayılan sözcükleri edebi eserlerde kullanmaya denir. Ters anla

Haşiye:Bir metnin altına ya da kenarına konuyla ilgili açıklayıcı bilgiler yazmak. Eskiden yeni kitaplar ya

Haşv Ya Da Haşiv:Yazıda gereksiz söz bulunması. Eş anlamlı sözcüğü sık sık kullanmak, anlam için gerekli olmayan keli

DİĞER SAYFALAR:

Edebiyat Terimleri Sözlüğünde Kayıtlı Terim: 793

Terimler Sözlüğü Ana Sayfa