Ana Dil Terimi Hakkında Bilgiler
1. Bugün ses yapısı, şekil yapısı ve anlam bakımından birbirinden az çok farklılaşmış bulunan dil veya lehçelerin, kök bakımından bilinmeyen bir tarihte birleştikleri ortak dil. Ana Türkçe, Ana Moğolca, Ana Altayca, Roman dillerine kaynaklık eden Latince gibi. Başlıca dünya dilleri, sayıları sınırlı birtakım eski ana dillerin zaman içinde lehçeler ve müstakil diller halinde dallanarak farklılaşmasından oluşmuştur.
2. Aynı kökten gelen çeşitli dillerin varsayılan kaynağı. Bugünkü Türk lehçeleri, eski bir anadilden doğarak gelişmiştir.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
Kişi Zamiri: İnsan adlarının yerine kullanılan zamir.
Kıta: En az dört dizeden oluşmuş koşuk ya da koşuk parçası.
Kişi Eki: Eyleme eklenerek o eylemi kimin yaptığını belirten ek.
Zamir: 1. Kişilerin ve canlı cansız ad grubundaki varlıkların yerini tutma, onları işaret veya soru yolları ile temsil etme görevi yüklenmiş olan ad soylu ke
Addan Ad Türeten Ekler: Adlara ve ad soylu kök ve gövdelere gelerek anlamca eskisinden farklı yeni bir anlam oluşturacak biçimde kelime türeten ek: al/al+lı, baş/baş+lık, yol
Buyruk Kipi: Emir Kipi. Eylemin yapılıp yapılmamasını kesin olarak buyuran kip.