Ana Dil Terimi Hakkında Bilgiler
1. Bugün ses yapısı, şekil yapısı ve anlam bakımından birbirinden az çok farklılaşmış bulunan dil veya lehçelerin, kök bakımından bilinmeyen bir tarihte birleştikleri ortak dil. Ana Türkçe, Ana Moğolca, Ana Altayca, Roman dillerine kaynaklık eden Latince gibi. Başlıca dünya dilleri, sayıları sınırlı birtakım eski ana dillerin zaman içinde lehçeler ve müstakil diller halinde dallanarak farklılaşmasından oluşmuştur.
2. Aynı kökten gelen çeşitli dillerin varsayılan kaynağı. Bugünkü Türk lehçeleri, eski bir anadilden doğarak gelişmiştir.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
Çıkma durumu: Kelime gruplarında ve cümlede, fiilin gösterdiği oluş ve kılışın kendisinden uzaklaştığını göstermek için kullanılan +dan ekini alan ad durumu: ikisin
Tür Adı: Aynı türden olan varlıklara soyut kavramlara verilen genel ad: ağaç, ateş, çiçek vb.
Yakın Anlam: Gösterdikleri kavram ve taşıdıkları anlam bakımından birbirine yakın olan kelimeler: anlaşmak/uyuşmak, darılmak/küsmek/gücenmek/incinmek vb.
Ad Cümlesi: Yüklemi çekimli fiil değil ad veya ad soylu bir kelime olan ve cevher fiili eklerinin geniş zaman, şimdiki zaman ve geçmiş zaman çekimleri ile yargıya
İkon: Bir gerçeği doğrudan aktaran resim veya şekil.
Kelime Grubu: Söz öbeği. En az iki sözcük tarafından oluşturulan grup.