Ayak Terimi Hakkında Bilgiler
Yazmalarda sayfa sırasını belirtmek amacıyla, bir sonraki sayfanın ilk harf veya kelimesi, bir önceki sayfanın alt köşesine yazılmıştır. Bu yazıya ayak adı verilir. Çoban, murakıb, müş'ir, müşîr, müşîre veya payende de denilir. Ayrıca reddade (geri döndüren), müşahide (gözcü), ta'kibe (izleyen) ve garip kelimelerinin de bu anlamda kullanıldığı olmuştur.
Halk şiirinde kafiye yerine kullanılan terim.
Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
Derilerin büyüklüğünü belirten 10 desimetre karelik ölçü birimi.
Teleskopların üzerine bindiği dikine yerleştirilmiş sütun.
1. Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
2. Kemer ve kubbe ağırlığının üzerine bindirildiği sütun ya da köşeli dayanaklar. Taş, ağaç veya tuğladan yapılmış taşıyıcı ayak.
Baal.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
Mürekkebat: 1. Hat öğretiminde, öğrenciye terkip ve tertip yeteneği kazandıran, cümle şeklindeki yazı örneklerinin çalışılması.
2. Müfredat dersinden sonra, ây
Köşebent: Cilt kapağının dört köşesine yapılan süsler. Türk ciltlerinde çoğunlukla şemse ile köşebent arasındaki kısım boş bırakılmıştır. Az sayıda XVI. yüzyıl
Kalıntı: Ebru tekneden alındıktan sonra yüzeyde kalan boyaya denir.
Nakş-ı Zerkâr (Nakşı Zerkâr): Yaldızla yapılan süslemelere verilen ad.
Mihfere: Yanlışları düzeltmek için, yazıyı kazımakta kullanılan kalemtıraş, bıçak.
Bölüm: Yazma eserlerin kendi içinde bölünebildiği büyük ayırımlardan her biri, bab.