Barok Terimi Hakkında Bilgiler
Mimarlıkta çeşitli deniz kabukları şeklinde eğmeçli bezemelerden meydana gelen, XVII. yy.'da kısmen de XVIII. yy.'da Avrupa'nın özellikle Katolik ülkelerine ve Latin Amerika'ya yayılmış olan üslup. Barok, maniyelizmin daha zengin ve esnek izleyicisi olarak benimsenir. Barokta organiklik vardır. Yapı tek başına bir heykel olmayıp, kentin düzenine uyan bir öğedir. Rönesans'taki düz çizgilere karşılık Barokta girinti çıkıntılar, cephede dalgalanmalar görülür. Cepheler heykelsidir.
Aşırı derecede süslü sanat tutumu. Batı edebiyatlarında dengeden çok harekete, düşünceden çok duyuma, biçimlerin serbestçe yaratılmasından duyulan coşkuya önem veren, abartmalı, etkileyici, çelişkiden çekinmeyen edebiyat akımı.
"Mamafih, bütün şiirimde şekil bakımından bir çeşit barok hâlâ hükmünü sürdürüyordu." - N. Hikmet
1600-1750 yılları arasındaki klasik sanatı izleyen resim ve mimarlık üslubu.
1. Formları şişirilmiş çıkıntılar biçiminde, yüzeyleri ise düzenli olmayan çıkıntılarla belirten, 1600 ile 1750 yılları arasındaki Avrupa'da oluşmuş bir sanat stili.
2. MS 1600-1750 yılları arasındaki klasik sanatı izleyen resim ve mimarlık üslubu.
17. ve 18. yüzyıllarda Avrupa'da görülen sanat akımı.
1600 ile 1750 yılları arasındaki klasik sanatı izleyen resim ve mimarlık üslubu.
Benzer Yapı-Dekorasyon Terimleri:
Boşluk: Duvarlarda açılmış kapı, pencere gibi her türden açıklığa verilen genel ad.
Örek: Duvarcı ve dülger eliyle meydana gelmiş yapı.
Şömine: Odalarda genellikle duvar kenarlarında, tuğla veya taştan yapılmış olan ocaklardır. Kimi zaman bir ihtiyaç, kimi zaman bir süs olarak kullanılmış, geç
Paska: Doğu Karadeniz'de köhne yapı, serander.
Ranza: İki veya daha fazla yatağın üst üste konulmasıyla oluşturulan katlı yatak.
Gravür: Ağaç veya maden üzerine kazılarak yapılan kalıplardan kağıda basılan resim, kazıma resim.