Fakîr Terimi Hakkında Bilgiler
Arapça, mala ihtiyacı olan kişi demektir. Fakir, fena fillâh makamındadır. Kişinin kendinde gördüğü her şeyi, kendine değil, Allah'a ait ve Allah tarafından olduğunu bilmesi ve bu bilinci kuvvetle taşır hâle gelmesidir. Bu mertebeye "Fena Fillâh" denir.
İhtiyacı olan; kendisinin ve ailesinin yıllık ihtiyacına sahip olmayan, geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, muhtaç kişi.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
Üfürükçü: Nefes etmek, nüsha (muska) yazmak, fala bakmak, cin ve peri çarpmalarına, yılan sokmalarına, her türlü hastalıklara karşı ilaç vermek suretiyle, saf i
Vuslat: Arapça, ulaşmak, varmak demektir. Bir şeyin bir şeye ulaşması, bir şeye irtibat kurmak, sonra onda yoğunlaşmak anlamında ele alınabilir.
Sûfî: Arapça, yünlü, yün giyen anlamına gelen bir kelime. Hakk'a erişen kişiye sûfî, bu yolda gayretle devam edene de mutasavvıf denir.
Şerbet: Arapça, içecek demektir. İlâhî, feyz, ilâhî sevgi, aşk şarabı.
Salih: Arapça, istikamet ve iyilik sahibi dürüst kimseye denir.
Şerbetlemek: Yılan ve zehirli hayvanların zararından korunmak üzere, ocak adı verilen kişinin okuyup üfürdüğü şerbeti içirmesi olayına şerbetleme adı verilir.