Ferman Terimi Hakkında Bilgiler
Padişahlar tarafından her hangi bir konuda yazılan buyruk.
1. Buyruk, emir.
2. Osmanlı Devleti'nde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık. "Osmanlı Devleti'nde padişahın fermanı kanun sayılırdı."
1- Osmanlı padişahlarının yazdığı herhangi bir konu üzerine uyulması gerekli hükümleri taşıyan resmi buyruktur, yazılı padişah emri.
2- Divan tarafından padişah adına çıkarılan ve kesin nitelik taşıyan devlet emri.
Bir kararın yerine getirilmesi için padişahtan çıkan tuğralı emir.
Ferman, kelime itibariyle emir, irade, buyruk anlamlarını taşır. Baş tarafı tuğralı ve çoğu kez tezhipli uzun kâğıtlara yazılmış padişah buyrukları. Bir iş veya maslahat siparişini mutazammın padişah tarafından verilen yazılı emir.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Saka Başı: Osmanlılarda sarayda bulunan ve sarayın su ihtiyacının karşılanmasında ve seferler sırasında ordunun su ihtiyacının karşılanması işinde görev yapan sa
Şeyhülislam: Divana katılan fakat oy kullanmayan şeyhülislamın protokoldeki sırası veziri azamla aynıydı. Hem ilmi kişiliği, hem de fetva verme yetkisi dolayısıyla
Ayan: Osmanlı Devletinde bir bölgenin ileri gelenleri, eşraf, toprak ağası.
Akkâm: Sözlük manası çadır mehteri, yük kaldıran Arap hizmetkâr demek olan bu kelime terim olarak surre alayında vazife gören Hicazlı, Şamlı, Halepli adamlar
Erkânı harb: Kurmay sınıfından olan yüksek rütbeli asker.
Kızlar Ağası: Saray hareminin ağası.(Darüssaade ağası)