İç Borçlar Terimi Hakkında Bilgiler
Hükümetin ülke sınırları içinde kişi ve kurumlara ulusal para cinsinden borçlanmasıdır. Bu borçlanmanın iktisadi niteliği, satın alma gücünün özel ve kamusal kesimler arasında el değiştirmesidir. İç borçlanmada ülkenin kullanabileceği kaynaklara bir ek söz konusu değildir. Devlet, en yaygın yöntemle halka ve kurumlara sattığı kağıda bağlı bono, tahvil ve kağıda bağlı olmayan yöntemlerle borçlanabilir. İç Borçlanma; kısa-uzun vadeli, teminatlı-teminatsız ve zorunlu-gönüllü olarak üç gruba ayrılabilir.
Benzer Ekonomi, Bankacılık Terimleri:
Kayıtlı Sermaye: Ortaklıkların, esas sözleşmelerinde hüküm bulunmak kaydıyla, Yönetim Kurulu Kararıyla, Türk Ticaret Kanunu'nun sermayenin artırılmasına dair hükümleri
Bankaya Özgü Döngüsel Sermaye Tamponu: Kredi genişlemesinin finansal sektörün genel risk düzeyini artırabilecek düzeylere ulaşması durumunda öz kaynakların sermaye yeterliliğine ilişkin düz
Menkul Kıymetler Borsası: Hisse senedi ve bono alım-satımı amacıyla örgütlenmiş borsa.
Evalüasyon: Bankaların sabit kur üzerinden kaydettikleri değerleri, ay sonlarında cari kura göre düzeltmeleri.
Fesih: Ortaklık faaliyetlerinin esas sözleşme şartlarına bağlı olarak ya da kanunlarda belirtilen şartlardan birinin gerçekleşmesi halinde sona erdirilmesidi
Reeskont Oranı: Ticaret Bankalarının Federal Rezerv Bankalarından borç almak için ödedikleri faiz oranı.