Kûfî Nedir? Kûfî Hakkında Kısaca Bilgi

Kûfî Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Kûfî:
En eski İslâm yazı stillerinden biridir. Küfe şehrinde icad edildiği için bu ismi almıştır.

 

Tarih Terimi Olarak Kûfi:
Hat sanatında kullanılan düz ve köşeli yazı çeşidi. En eski İslâm yazı stillerinden biridir. Küfe şehrinde icad edildiği için bu ismi almıştır.

 

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Kufi:
Arap yazısının düz ve köşeli çizgilerle yazılan eski bir biçimi.

 

Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Kûfi:
Ma'kılî yazıdan gelişerek, daha muntazam ve bazen köşeli harflerle yazılan İslâmi yazı. Kûfe şehrinden adını almıştır. Arabistan, İran, İspanya (Endülüs Emevîleri) ve Türk ülkelerinde yazılmıştır. Selçuklu Türkleri kûfî yazının düğümlü, çiçekli, geçmeli gibi dekoratif örneklerini ortaya koymuşlardır.

Geometrik karakterli kûfi'nin, yazma ve yapma kûfî, olarak iki çeşidi vardır. Yazma kûfî kalemle yazılan, yapma kûfî göre, pergel gibi araçlarla çizilerek yapılan yazılardır. Yazma kufiye en güzel örnekler ise kütüphanelerde bulunan ve ceylân derisi üzerine yazılmış olan en eski Kur'an cüzleri veya nüshalarıdır.

 

Sanat Terimi Olarak Kûfi:
Arap yazısının düz ve köşeli çizgilerle yazılan eski bir biçimi.

 

Benzer Tarih Terimleri:

Aplike: Düz veya desenli bir kumaştan kesilmiş motiflerin bir başka kumaşa işlenmiş durumu.

Teşrifat: Resmî günlerde ve törenlerde, devlet büyüklerinin makam ve rütbe sırasına göre yer almaları veya kabul edilmeleri. Protokol.

Menşur: 1. Genellikle serdarlık, Kırım Hanlığı, vezirlik, kazaskerlik, Eflak ve Boğdan Voyvodalığı ile beylerbeyliği gibi yüksek görevlere atananlar için çık

Çelebi: Önceleri Mevlevî tarikatının başında bulunan kimseye denirdi. Osmanlı şehzadeleri için de kullanılmış bir unvandır. Daha sonra şair, müzisyen ve padiş

Dahiliye Nazırı: Osmanlı Devleti'nde II. Mahmut Dönemi'nden itibaren bu günkü İçişleri Bakanlarının yaptığı işleri yapanlara verilen addır. Bu makama Mü

Sünnî: Hz. Muhammed'in yolunda giden, dört imamdan birinin mezhebinden olan kimse. (Dört İmam: Ebu Hanife, Safî, Malik, Hanbel).