Külliye Nedir? Külliye Hakkında Kısaca Bilgi

Külliye Terimi Hakkında Bilgiler

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.

 

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Külliye:
Medrese, hamam, imaret, şifahane ve çarşı gibi ek yapıları ile birlikte inşa edilen cami.

 

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane gibi çeşitli yapıların bütünü.

 

Tarih Terimi Olarak Külliye:
Bir camiyi merkez alan imaret, kitaplık, medrese, çarşı, hamam, sebil, hastane, han gibi birimleri içeren yapı topluluğu.

 

Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.

 

Arkeoloji Terimi Olarak Külliye:
Değişik işlevli yapılardan meydana gelen yapılar topluluğuna verilen ad.

 

Turizm ve Otelcilik Terimi Olarak Külliye:
Bir camiin etrafında cami ile birlikte yapılmış medrese, imaret, sebil, kütüphane, hastane gibi yapıların tümü.

 

Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Külliye:
Osmanlı zamanında Araplardaki bazı medreselere üniversite kelimesinin karşılığı verilen bir isim.

 

Sanat Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş imaret, hamam, kitaplık, medrese, şifahane, çarşı, sebil vb. yapıların tümü.

 

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Külliye:
Bir caminin çevresinde cami ile birlikte kurulmuş medrese, imaret, sebil, kitaplık, hastane vb. yapıların bütünü.

 

Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:

Akaid: Akâid; ibadeti değil, inancı; imanı esas alan İslâmî kâîde ve hükümlerin tümü; Kur'an ve Sünnet ışığında İslâm Dini'nin iman esaslarından sistemli bir

Müttefik: Aralarında anlaşma veya sözleşme sağlanmış olan kimse, topluluk veya devlet, bağlaşık.

Minare: Namaz vaktinin geldiğini bildirmek için camide müezzinin ezan okuduğu, sala verdiği, şerefesi olan, çoğunlukla taştan, yüksek ve ince yapı.

Tevazu (Tevâzû): Alçak gönüllülük; kendisini başkaları ile bir görmek, başkalarından daha üstün görmemek.

Kunut: Namazın ikinci rekâtında kıraattan sonra ellerin iç kısmını yüzün karşısında tutarak zikir ve dua okumak.

Öğüt: Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz, nasihat.