Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Tarih Terimleri:
Fetva Emini: Şeyhülislâm kapısında fetva hazırlamak ve şeriat mahkemelerince verilmiş bildirileri incelemekle görevli uzman kişi.
Bengütaş: Göktürkler'de dikilitaş, anıt, geleceğe kalsın diye dikilen yazılı taşlar.
Basamaklı Piramit: İlkçağda Mısır'da Kahire Kenti'nin Güneyi'nde Sakkara Bölgesi'nde yapılmış bir anıt mezardır. Dış yüzeyleri basamaklar biçiminde yükselen bu yapı, Mıs
Çift: Osmanlı Devleti'nde bir toprak alan ölçüsüdür. Bir çift öküzle sürülebilen, işlenebilen toprak genişliğidir. Bu genişlik 60 ile 150 dekar
İstiklâl: Bağımsızlık.
Çıplak: 1- Tersane mensuplarından bir kısmına verilen unvan idi.
2- Yeniçerilerde hizmete girmek üzere nöbete soyunan neferler için kullanılan bir deyim.