Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Tarih Terimleri:
Maoculuk: Köylülüğe dayanan, devrimin merkezine ve öncülüğüne köylüyü koyan Marksist toplumculuktur. Marksizmin Mao Tse Tung tarafından Çin koşullarına göre y
Beylik: Merkeze tam bağlı olmayarak bir beyin yönetimi altındaki ülke, emirlik, emaret, mirlik.(Eskiden Anadolu, beyliklerle yönetiliyordu: Karaman Beyliği, İ
Tahrik: Kışkırtma.
Sünnî: Hz. Muhammed'in yolunda giden, dört imamdan birinin mezhebinden olan kimse. (Dört İmam: Ebu Hanife, Safî, Malik, Hanbel).
Çift: Osmanlı Devleti'nde bir toprak alan ölçüsüdür. Bir çift öküzle sürülebilen, işlenebilen toprak genişliğidir. Bu genişlik 60 ile 150 dekar
Orta Çağ: Batı Roma İmparatorluğunun yıkılışından (476), İstanbul'un Türkler tarafından fethine kadar (1453) sürer.