Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Hukuk Terimleri:
Hükkâm: hakimler; yargıçlar
İbra: Aklanma; temize çıkma; aklama; temize çıkarma Alacaklının, borçlusunda bulunan alacağından tamamen veya kısmen vazgeçmesi
Aciz vesikası: Alacaklının alacağının tamamını alamaması durumunda, kalan miktar için kendisine icra dairesi tarafından verilen belge.(İİK 143)
Tedabir: tedbirler önlemler
Menâfi: menfaatler; yararlar; çıkarlar
Malumat: Bilgi