Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Hukuk Terimleri:
Muayyen: belirli; belli; saptanmış
Aile Şirketi: Bir ailenin bireylerinden oluşan ortaklık.
Menfi Zarar: Olumsuz zaradır.
Mevkuf: vakfedilen şey
Suçtan Zarar Gören: Mağdur.
Ateh: bunama; bunaklık