Oratoryo (İt.) Terimi Hakkında Bilgiler
Kutsal konulu bir metin üstüne çalgılar, koro ve solistlerce seslendirilmek için yazılmış, sahnelenmeyi gerektirmeyen tür. Çeşitli konuları içeren düzenli eserlerin koro ve orkestra için bestelenmiş şekli. Oratoryonun konularının genelini dini eserler oluşturur. Eski müzik sanatının en önemli kollarından biridir. Operanın doğmasında önemli rol oynamış, sonraları yerini tamamıyla bu sanata bırakmıştır. Oratoryo solo parçaları koro ve orkestrayla orijinal bir etki yaratır. Eski oratoryonun ustası Händel'dir. Sonraları geçen yüzyılın başında Haydn'ın yazdığı "yaradılış" ve "Mevsimler" oratoryoları bu türün şaheseri olmuşlardır. Romantik bestecilerden; Liszt, C. Franck Elgar, Bruch, Pfitzner oratoryo bestelemişlerdir. Oratorio (İt.).
Benzer Müzik-Dans Terimleri:
Grup: Ortak özellikleri olan varlıklar, nesneler bütünü.
Korno: Çember biçimindeki pistonlu bakır üflemeli bir çalgıdır.
Uyarlama: Aranjman, adaptasyon karşılığı. Düzenleme.
Ötüm: Sonorite.
Strophic (İng.): Her kıtada melodi ve eşliğin aynı kaldığı şarkı türü.
Neva: 1- Türk müziğinde dizeğin dördüncü çizgisindeki re sesi.
2- Türk müziğinde kullanılan basit bir makam.