Salâ Terimi Hakkında Bilgiler
1. Müslümanları bayram veya cuma namazına çağırmak, bazı yerlerde cenaze için kılınacak namazı haber vermek amacıyla minarelerde okunan dua.
2. Cuma, cenaze namazı vb zamanlarda minareden okunan salavat, dua.
Arapça. Ezandan önce, özellikle Cum'a günleri, Hz. Muhammed (s)'i övmek maksadıyla okunan na'at. Bu bir Mevlevi tâbiridir. Mevleviler davet anlamında kullanırlar. Sebebi çağırana göre değişirdi. Somatçılık (Sofracılık) görevi yapan derviş (can) "sala" diye bağırırsa bu "yemek hazır, buyurun" anlamına gelirdi. Kandilci olan derviş "sala" diye bağırsa, bu, "camiye, namaza buyurun" demekti. Zikir töreninin icra edildiği mukabele günleri, dış meydancı her kapıyı vurur ve "mukabele olacak, tennurenizi giyin, hazır olun" manasında olmak üzere "Destur tennureye, sala yahu" diye bağırırdı. Sala, Mevlevî-hânenin ortasında yüksek bir sesle bağırılırdı.
Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:
Basiret: Doğru görüş, uzağı görüş, seziş, uyanıklık.
Hutbe: Cuma ve Bayram günlerinde camilere gelen müminleri, dinî konularda aydınlatmak üzere hatib tarafından minberde okunan dua ve verilen öğüt.
Ashabı Suffa: Fakir, kimsesiz, bekar olan, Arap kabilelerinden Müslüman olup Medine'ye göç eden ilim yapmak isteyenlerin Mescid-i Nebi'nin bitişiğinde yatılı olarak
Tespih (Tesbih): Tespih
Namaz sonundaki tesbihatı söylemek için yapılmış alet.
Akika: 1. İnsan ve hayvan yavrularının ana rahmindeyken başında biten tüyler, yeni doğan çocuğun başındaki saç.
2. Yeni doğan çocuk nedeniyle Allah’a şük
Bende: Kul, köle.