Tebliğ Nedir? Tebliğ Hakkında Kısaca Bilgi

Tebliğ Terimi Hakkında Bilgiler

Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Tebliğ:
1. Peygamberlerin getirdikleri ilahî mesajın insanlara aynen ulaştırmalarıdır. İnsanları dine davet etme. Bildirme, haber verme.

2. Tebliğ; sözlükte, taşımak, götürmek, ulaştırmak anlamlarına gelir. Peygamberlerin temel görevlerinden biri tebliğdir. Allah, Hz. Peygamberi kendisine ilettiklerini tebliğ etmekle görevlendirmiştir. O da bu görevini hakkıyla yerine getirmiş ve veda hutbesinde bu tebliğ görevini yerine getirdiğine insanları şahit tutmuştur. Hz. Peygamber, tebliğinde muhataplarından gönüllü bir teslimiyet beklemiştir. Onun görevi, insanlara nasihat edip öğüt vermektir, onları zorlamak değildir.

 

Hukuk Terimi Olarak Tebliğ:
Bildirme, duyurma, anlatma, yazılı bir emri, mahkeme yazısını ilgili şahsa teslim etme, imzasını alma. Çoğulu tebliğâtdır; duyurular, anlatmalar.

 

Ekonomi, Bankacılık Terimi Olarak Tebliğ:
Vergilendirmeyi ilgilendiren ve hüküm ifade eden hususların yetkili makamlar tarafından yükümlüye veya ceza sorumlusuna yazı ile bildirilmesine tebliğ denilmektedir.

 

İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Terimi Olarak Tebliğ:
Bildirme.

 

Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Tebliğ:
1. "Allah’ın kendilerine indirmiş olduğu vahiyleri insanlara eksiksiz olarak bildirmesi." anlamında peygamberlerin sıfatlarından biri. Açıklanması gereken dini bir hükmü, yerine göre örnekler vererek yerine göre nasihat ederek sözlü ve yazılı bir biçimde eksiksiz olarak anlatma; etkileyici bir dille insanlara duyurma.

2. Ulaştırma, bildirme, açıklama.

 

Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:

Musalla: Camilerde cenaze namazı kılınan yer.

Doğruluk: İnsanın bütün iş ve davranışlarında dinin emirlerine, aklın ve ilmin kanunlarına göre hareket etmesi.

Yobaz: 1. Kaba saba, nazik olmayan, eğitimsiz, haşin, saldırgan, düşüncesinde ve inancında aşırı olan. 2. Herhangi bir fikre veya inanışa körü körüne bağl

Gazve: 1- Arap kabileleri arasında yapılan savaş. 2- Din uğruna yapılan savaş.

Sohbet: Dostça, arkadaşça konuşarak hoş bir vakit geçirme, söyleşi, yârenlik, hasbihâl.

İmâle: Eğmek, bükmek, meylettirmek. Tecvitte, üstün harekeyi esreye veya elif harfini ya harfine meylederek söylemek.