Üstadân-ı Seb'a (Üstadânı Seba) Terimi Hakkında Bilgiler
"Yedi üstad" anlamına gelen bir terimdir. Yâkut-ı Mustasımi ile Ergun Kâmil, Abdullah Sayrafi, Yahyayı Sofi, Mübarekşah-ı Süyufi, Mübarekşah Kutub ve Şeyh Ahmed Sühreverdi adlı öğrencilere hattatlarca bu isim verilmiştir.
Şeyh Hamdullah, oğlu Mustafa Dede, damadı ve öğrencisi Şükrullah, öğrencileri ve halazadeleri Celâl oğlu Muhyiddin ve kardeşi Cemalüddin ile Ahmed Karahisari ve Amasyalı Abdullah Çelebi, Hamdullah tarzı bir okul geliştirmişler ve Osmanhlardaki Üstadân-ı Şeb'a'yı teşkil etmişlerdir.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
Şeceri: Hatt-ı Şeceri ile ilgili bilgilere bakınız.
Ez Nev: Yeniden. Üstadın talebesinin meşkine koyduğu ve o kısımdaki yazıyı yeniden yamasını istediğini ifade eden kelime.
Bölüm: Yazma eserlerin kendi içinde bölünebildiği büyük ayırımlardan her biri, bab.
Dip (Sırt): Ciltte alt ve üst kapağı bağlayan kısım. Sırt da denir. Klâsik ciltlerde sırt yuvarlak değil, düzdür. Yazı ya da bezeme yoktur.
Rozet: Gülçe ile ilgili bilgilere bakınız.
Hokka Takımı: Yazı yazmak için gereken bir veya iki hokkayı ve kalemleri koyacak yerleri olan takım. Bunlar çoğunlukla uzunca bir tepsi üzerinde iki hokkadan meydan