Türkiye'nin yedi coğrafî bölgesinden biri. Adını ve iklim koşullarını komşusu olan Akdeniz'den alır. Akdeniz Bölgesi, genişliği 120-130 km. arasında değişen bir şerit biçiminde; batıda Marmaris-Köyceğiz arasından, doğuda Hatay'daki Akra Dağı eteklerine dek Akdeniz'i izleyerek 1.600 km. boyunca uzanır. 118.000 km2'lik yüzölçümüyle Türkiye topraklarının yüzde 15'ini kapsar. Bölgeye, Hatay, Adana, İçel, Antalya, Isparta ve Burdur illerinin tümü, Kahramanmaraş'ın büyük bir bölümü, Gaziantep, Niğde, Karaman, Konya, Afyonkarahisar, Denizli ve Muğla illerinin bir bölümü girer. Akdeniz Bölgesi'nde toprakların büyük bir bölümü dağlık ve yüksektir. Toros Dağları'ndan oluşan dağlık ve yüksek kesim, Batı ve Orta Toroslar'ı kapsar. Batı Toroslar, Antalya Körfezi'nin iki yanında yer alan ve kuzeydeki Göller Yöresi'ne doğru ilerledikçe birbirine yaklaşan iki kütle durumundadır. Kuzeyde bulunan Sultan Dağları, güneyde Geyik Dağları, bu kesimin önemli dağlarıdır. Silifke yakınlarında denize dökülen Göksu'nun iki yanında yer alan Taşeli Yaylası, Batı Torosları Orta Toroslar'dan ayırır. Orta Toroslar doğuya doğru üç kütleden oluşur: Bolkar Dağı, Aladağ ve Tahtalı-Binboğa Dağları. Akdeniz Bölgesi'nde rastlanan geniş ovaların en ünlüsü Adana Ovası'dır. Bunun denize yakın olan bölümüne Çukurova, yukarı bölümüne ise Yukarıova denir. Bölgenin ikinci büyük ovası Hatay Ovası'dır. Isparta ve Antalya ovalarıysa daha çok yayla görünümündedir. Denize ulaşan başlıca akarsular, batıdan doğuya doğru; Dalaman Çayı, Kocaçay, Alakır Suyu, Aksu, Köprü Suyu, Manavgat Çayı, Göksu, Tarsus Çayı, Seyhan, Ceyhan ve Asi ırmaklarıdır. Bu ırmakların hemen hepsinin akışı hızlı ve mevsime göre değişken, suları genellikle kışın fazla, yazın azdır. Göller, bölgenin batı kesiminde kümelenmiştir. Amik Gölü, doğudaki Hatay Ovası'nın ortasındadır. Batıda, Göller Yöresi'ndeki dört büyük gölden ikisi, yani Burdur Gölü ile Acıgöl, dışarıya akışsız ve tuzludur. Doğudaki Eğridir ve Beyşehir gölleriyse dışarıya akışlı tatlı su gölleridir. Akdeniz Bölgesi'nde 700-800 m. yüksekliğe kadar, yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. Ortalama sıcaklık, en soğuk aylarda bile 10 derecenin üstündedir. Kışın sıfırın altında soğuğa pek ender rastlanır. Yaz uzun sürer ve çok sıcak geçer. En sıcak ayın sıcaklık ortalaması 28 dereceden aşağı düşmez. Akdeniz Bölgesi'nde yıllık yağış, ortalama 500 mm. kadardır. Bölgede yağışların büyük bölümü kış aylarında düşer. Kıyı kesiminde hemen hiç kar yağmaz. Akdeniz iklimi, ağaç ürünlerine tarla tarımından daha elverişli olmasına karşın, tarım alanlarının yüzde 20'sinde tarla ürünleri yetiştirilir. Buğday ve arpa üretimi başta gelir. 
Türkiye pirinç üretiminin yüzde 50'sini bu bölge sağlar. Son yıllarda yılda 250.000 tona ulaşan pamuk üretimi, Türkiye üretiminin yüzde 60'ıdır. Bölgede 400.000 hektara yakın bir alanda meyve ve sebze yetiştirilir. Ülkede üretilen turunçgillerin % 96'sı, yerfıstığının % 92'si burada üretilir. Mersin Petrol Rafinerisi, Adana Çimento Fabrikası, İskenderun Gübre Fabrikası, Antalya Ferro-Krom Fabrikası, İskenderun Demir Çelik Fabrikası, Seydişehir Alüminyum Tesisleri, Adana, Mersin ve Tarsus'taki dokuma, yağ ve un fabrikaları bölgenin başlıca sanayi kuruluşlarıdır. Irak petrollerini taşıyan bir boru hattı, bu bölgedeki Yumurtalık limanında kıyıya ulaşır. Bölgenin doğal güzellikleri ve tarihsel zenginlikleri, iç ve dış turizmde önemli yer tutar. Kara, deniz ve hava yolları, her türlü ulaşımı sağlayacak niteliktedir.