Osmanlı Devleti'nde, kale komutanlarına verilen ad. Dizdar, sürekli olarak, korumakla görevli olduğu kalede kalmak zorundaydı. Kalelerin onarımı, askerî örgütün geliştirilmesi gibi görevlerin yanında topların korunması da dizdarların sorumluluğundaydı. Dizdarlar, bazı orta komutanlarından ve yayabaşılardan seçilirdi. Dirlik olarak tımara tasarruf ederlerdi. Kuruluşundan itibaren imparatorluk örgütünde yer alan dizdarlık, 1826'da Yeniçeri Ocağı ile birlikte kaldırıldı.