İspanyol yazarı Cervantes'in en önemli yapıtı (1605-1616). Rönesans döneminin bu en önemli yapıtı, çağdaş romanın da öncüsü ve temel yapı taşlarından biridir. Romandaki baş kişiler, Don Kişot ile ona yürekten bağlı Sancho Panza'dır. Yoksul düşmüş, yaşlı bir soylu olan Don Kişot, okuduğu şövalyelik romanlarının etkisiyle kendisinin de şövalye olduğuna inanır ve örnek aldığı kahramanlar gibi doğruluk uğruna çarpışmak üzere yola koyulur. Hayalci şövalyenin, dış dünyanın katı gerçekleriyle çatışmasından kaynaklanan sayısız serüveni bir güldürü üslubunda verilir ama bir ağlatı kadar ciddî bir güldürüdür bu. Yapıt, Cervantes dönemindeki İspanyol toplumunun eşsiz bir görüntüsünü çizerek, gelişmekte olan yeni düzenin (kapitalizm) insani değerleri yok edişini anlatmasının yanı sıra, insancıl ve evrensel değerler taşır. Düşçü Don Kişot ve akıllı, kurnaz Sancho Panza karşıtlığıyla düş ile gerçeği çarpıştıran yazar, insanlığın destanını yazmıştır. Don Kişot'un eskimezliği de buradan kaynaklanır. Don Kişot romanı, pek çok kez sahneye uygulanmış ve filme çekilmiştir.