Ceninin, yaşayabilecek duruma gelmeden, özellikle de gebeliğin 12. ve 28. haftaları arasında dölyatağı dışına atılması. Düşüğün belirtileri, doğum ağrılarına benzer kasık ağrıları duyulması ve dölyolundan kan gelmesidir. Düşükler genellikle gebeliğin 6.-10. haftaları arasında gerçekleşir. Cenin dölyatağından ayrılır ve dışarı atılır. Düşüğün en yaygın nedenleri; ceninin yapısındaki temel bir anomali, hormonal yapıdaki bozukluklar, anatomik ya da işlevsel anomaliler, hastalık ya da enfeksiyon, yumurta ya da sperma hücresindeki bozukluklar ve psikolojik nedenlerdir. Gebeliğin üç değişik aşamasında, üç değişik düşük türü söz konusudur: Düşük tehdidi, önlenemez düşük ve tamamlanmış düşük. Düşük tehdidinin belirtileri, genellikle gebeliğin ilk birkaç haftasında ortaya çıkar. Ağrısız bir kanama görülür. Bu aşamada, düşüğün gerçekleşip gerçekleşmeyeceği kesin değildir ve vak'aların %80'i, düşük tehdidinin ortadan kalkmasıyla sonuçlanır. Ancak, eğer dölyatağı boynu açılmışsa, düşük, "önlenemez" olarak değerlendirilir. Tamamlanmış düşük durumunda ise dölyatağı, cenini ve sonu tümüyle dışarı atar. Ceninin atılmasına karşın dölyatağında kimi dokular kalırsa, kürtaj yapılması gerekir. Kimi durumlarda da, cenin ölmesine karşın dışarıya atılmadan dölyatağında kalabilir. Cenin daha sonra dışarıya atılabilir ya da kürtaj yapılır. Düşük yapan bir kadın, en az dört ay, yeniden gebe kalmamalı, düşüğe yol açan neden, doktora başvurularak ortaya çıkarılmalıdır.