Senfonik Şiir Nedir? Hakkında Bilgi

Genellikle bir ölçülü, içeriği ve biçimi müzik dışı bir fikirle belirlenen orkestra parçası. Senfonik şiirlerin esin kaynağı çoğu kez edebiyattır. Liszt'in "Mazeppa" (1851) ve Çaykovski'nin "Romeo ve Jülyet" (1869) adlı senfonik şiirleri buna birer örnektir. Felsefî fikirlerden yola çıkarak yazılan senfonik şiirler de vardır. Bunlara örnek olarak R. Strauss'un "Tod und VerklŠrung" (Ölüm ve Değişim, 1890) adlı senfonik şiiri verilebilir. Birçok senfonik şiir de, ulusal yaşamı ve ulusal görüntüleri betimleyici niteliktedir. Smetana'nın "Ma Vlast" (Vatanım, 1874-1879), Sibelius'un "Finlandia" (1899) ve Respighi'nin "Roma Çamları" (1924) bunlardandır. İzlenimlerden ve duyulardan yola çıkarak yazılan senfonik şiirlerin en bilinen iki örneğiyse Debussy'nin "La Mer" (Deniz, 1903-1905) ve Honegger'in "Pasifik 231" (1923) adlı yapıtlarıdır. Senfonik şiirin yaratıcısı olarak Liszt kabul edilir.