İnsanların kullanımı için, gerekli ve yararlı bitkileri yetiştirmek amacıyla toprak üzerinde yapılan çalışmalar bütünü. Ziraat de denilir.
Tarımın geçmişinin 10 000 yıl öncesine dayandığı düşünülmektedir. İnsanoğlunun ilk yetiştirdiği tahılın buğday ve arpa olduğu sanılıyor. Tarımcılık Sümerler ve Orta Amerika uygarlıkları tarafından ayrı ayrı keşfedildi. Büyük olasılıkla avcı-toplayıcı topluluktan tarıma dayalı yerleşik yaşama geçiş aşamalı oldu. Tarıma geçişin en önemli nedenlerinden birisinin de iklim değişikliği olduğu düşünülüyor. Daha sonradan da, tarımcılık yapan toplulukların avcı-toplayıcı gruplardan çok daha fazla nüfusa ulaşmasıyla tarımın egemenliğinin başladığı, ortaya konan görüşler arasında.
Tarım geniş anlamıyla, toprağı işlemeyi, ürüne dönüşecek ekinlerin ekilip hasat edilmesini ve ormancılığı da kapsar.
Çağdaş tarım; mühendislik, teknoloji, biyoloji ve diğer temel bilimlere dayalıdır. Çağdaş tarımın gerektirdiği bu alanlar da, bu konuda uzmanlaşmış ziraat mühendisliği bilgisi gerektirir.
Yirminci yüzyıl tarımının temel karakteristiği hâline gelen makineleşme, tarımcılığı çok daha kolaylaştırmış ve hem verimi hem de üretimi artırmıştır. Ancak kimi yerlerde makine yerine hayvanlar da hâlâ kullanılmaktadır.
1990′ların ortalarında, dünyadaki iş gücünün %48′i tarıma dayalı iş kollarında çalışmaktaydı. Kıt'alara dağılımına bakıldığında bu oranlar, Asya'da %61, ABD ve Kanada'da %3′ten az, Afrika'da %60, Güney Amerika'da %20 ve Avrupa'da da %9 dolayındadır.
Kısa adı FAO olan Gıda ve Tarım Örgütüne göre dünya tarımsal üretimi, gelişen teknolojiyle artmış ve 1990′ların ortalarında en yüksek düzeye ulaşmıştır. Yine Fao'nun verilerine göre, gelişmekte olan ülkelerin 1976-1996 arası üretimleri %54 oranında artarken, gelişmiş ülkelerde bu oran %13 kadar artmıştır.
Az gelişmiş ülkelerde tarım ve hayvancılık yapılan çiftliklerin çoğu küçüktür. Buralarda, genellikle tahıl ve sebze yetiştirilir. Dünyanın birçok bölgesinde toprak ve iklim koşulları yerleşik tarım işletmelerinin kurulmasına uygun değildir. Buralarda ekim alanları sürekli olarak değiştirilir. Dönüşümlü tarım denen bu tarım biçiminin en yaygın uygulandığı yerler tropik orman alanlarıdır. Tropik bölgelerde tarım alanı elde etmek için ormanın en büyük ağaçları dışında kalan bütün ağaçlar kesilir. Kesilen ağaçlar ve orman tabanındaki diğer bitkiler yakılır. Küllerin gübre işlevi gördüğü bu alanda, toprağın verimi azalana kadar birkaç yıl ekim yapılır. Az gelişmiş ülkelerdeki daha verimli topraklarda büyük çiftlikler kurulur ve buralarda genellikle şeker kamışı, kahve, pamuk ya da çay gibi tek bir ürün üretilir.
Gelişmiş ülkelerde tarımcılık genellikle uzmanlaşmıştır. Uzmanlaşmış tarım işletmelerinde kullanılan gübre, tohum ve diğer giderler büyük miktarlarda bu ülkelerde üretildiği için daha ucuza mal edilir.
