Hava saldırılarına karşı savunma amacıyla kullanılan silâhların genel adı. I. Dünya Savaşı'nda uçakların kullanılması, uçaksavar silâhların yapılmasına yol açtı. Önceleri pek ilgi görmeyen uçaksavarlar, II. Dünya Savaşı'nda Almanların geliştirdiği uçaksavar sisteminin etkinliği sayesinde yaygınlaştı. Uçaksavar silâhları genellikle üç sınıfta toplanır:
1) Uçaksavar makineli tüfekleri: 12,7 mm. çapında olan bu silâhlar, tekli ya da dörtlü taret şeklinde olur. Zırhlı araçlar üzerine yerleştirilebildiği gibi, hareketli römorklar üzerine de monte edilebilmektedir.
2) Uçaksavar topları: 40 mm. çapında olan bu toplar, radarla çalışır ve top otomatik olarak hedefe yönelerek atış yapar. Radarlı uçaksavar toplarının menzilleri 3.200 m. dir. Klasik uçaksavar topları, mekanik olarak elle ayarlanır, menzilleri 1.600 m.dir. Dakikada 60-120 mermi atarlar.
3) Uçaksavar roketleri: Güdümlü ve güdümsüz olmak üzere iki çeşittir.
Güdümsüz roketler, radarın hedefi tespit etmesinden sonra top mermisi gibi hedefe fırlatılır.
Güdümlü roketlerse, hedefi çeşitli güdüm yöntemleriyle (radar, kızılötesi ışınlar vb.) bulurlar. Füze adıyla da anılan bu güdümlü roketler, yüksek hızla uçan uçaklara karşı son derece etkili olup fiyatları da o ölçüde pahalıdır.