Sosyal ve yaşamın temelinde bulunan bir olgu olarak, insani ihtiyaçları karşılayacak mal ve hizmetleri elde etmek amacıyla gerçekleştirilen faaliyetler bütünü; yeni bir mal ya da hizmetin ortaya çıkarılmasını sağlayan etkinlikler toplamıdır.
Üretim toprağın işlenerek bir ürün elde edilmesi şeklinde olabileceği gibi, bir fabrikada emek, sermaye ve hammaddenin belirli aşamalardan sonra yeni bir ürün elde edilmesi şeklinde de olabilir. Üretilen bir mal, başka bir üretim biriminin (işletmenin) hammadde girdisi olabileceği gibi nihaî tüketim maddesi de olabilir. İktisadi anlamda üretim, bazen de hizmet şeklinde kendisini gösterebilir. Meselâ, otellerde ve lokantalarda yapılan hizmetlerde, insan ihtiyaçlarına yönelik faaliyetler olduğu ve ülke ekonomisine fayda sağladığı için üretimden sayılırlar. Nitekim, bir devletin toplam üretim miktarı tespit edilirken sanayii ve tarım sektörünün yanında hizmet sektörü de dikkate alınır ve para cinsinden değeri toplama dâhil edilir.
İktisat, kıt kaynaklarla sayısız ihtiyaçlar arasında bir denge kurmaya çalıştığı için önemli ve faydalı malların seçimi söz konusu olmaktadır. Üretimin yapılması için de toprak, emek, sermaye ve müteşebbise ihtiyaç duyulmaktadır. Bu dört unsur, insanların ihtiyaçlarını öncelik sırasına göre tespit ederek üretmektedir. Üretimle tüketim başa baş gitmektedir. Genel olarak tüketimi yapılmayan mal veya hizmetler üretilmezler. Diğer bir ifadeyle üretim yapılması, ihtiyaçlardan doğmaktadır. Ancak bu durum bazen da sun'î ihtiyaç dediğimiz lüks tüketimin sonucunda kaynakların lüks üretime tahsis edilmesi şeklinde de kendini gösterir. Bu şekildeki bir üretim şekli, kıt olan kaynakların adaletli bir şekilde kullanılmasını ortadan kaldırmaktadır.