(1934 İstanbul-1989 İstanbul), dilbilimci, yazar. Ortaöğrenimini Galatasaray ve Işık liselerinde (1954), yükseköğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde tamamladı (1958). Bir yıl sonra bitirdiği bölümde asistan oldu (1959). Sözlükbilim konusundaki doktora tezi kabul edildi (1964). Doçent (1970), profesör (1977) oldu. Türk Dili ve Dilbilim dergilerindeki yazılarının yanı sıra dilbilim alanındaki yetkin Fransızca ve Türkçe çalışmalarıyla tanındı. İstanbul Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu müdürlüğünde bulundu (1978-1982). Türk Dil Kurumu'nda yönetim kurulu üyeliği yaptı (1972-1983). İstanbul Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılâpları Tarihi Enstitüsü müdürü oldu (1989). Fransız hükümeti kendisine Palmes Académiques Nişanı'nın "şövalye" (1978) ve "officier" (1988) payeleriyle, Ordre National de Méritè Nişanı'nın "şövalye" payesini (1958) verdi. Başlıca yapıtları: "Fransız Edebiyatı" (3 cilt, 1965-1972), "Dilbilim Sorunları" (1967), "Dil Devrimi Üstüne" (1977), "Dilbilimin Temel Kavram ve İlkeleri" (1982). Ayrıca dilbilimde çağdaş araştırma yöntemleriyle ilgili, yabancı dilbilimcilerin yazdığı bazı yapıtları Türkçeye çevirmiştir: "Anlambilim" (P. Guiraud'dan, 1975); "Genel Dilbilim Dersleri" (F. de Saussure'den, 1976-1978); "İşlevsel Genel Dilbilim" (A. Martinet'den, 1985).
