Âh Baba Âh!... Şiiri | M. Nihat Malkoç
Yalancı dünyanın düzeni bozuk
Kalmadı kimsede ar babacığım!...
Gafil, çaktım sanır dünyaya kazık
Kabrin gelir sana dar babacığım!...
Özlemin dağ gibi, yanıyor özüm
Kaderin hükmüne kâr etmez sözüm
Senden başkasını görmüyor gözüm
Yürek yangın yeri, hâr babacığım!...
O güleç simanı göresim gelir
Yüzünü yüzüme süresim gelir
Vuslatın yoluna giresim gelir
Hasretin gönlümde nâr babacığım!...
Canımdan can parçam, yürekte yârsın
Gönlümün kıblesi, kutlu diyarsın
Ruhumu vuslatın ateşi sarsın
Yüreğin tertemiz, kar babacığım!...
Meleğe benzeyen yüzün ay gibi
Gönlün öyle geniş, bir saray gibi
Sohbetin içimde demli çay gibi
Altından bir kalbin var babacığım!...
Hayalin gözümde, kendin uzakta
Kader kaydırırmış kulu kızakta
Kör şeytan bekliyor bizi tuzakta
Yorganım ol, beni sar babacığım!...
Seni bıraktığım yerde ararım
Uçan kuştan, esen yelden sorarım
Tekleyen kalbimi ağlar, yorarım
Senden özge var mı yâr babacığım?...
Yola düşmek varmış meğer seherde...
Serviler dalını eğer seherde...
Yüreğime hüzün değer seherde...
Mezarın gönlümde er babacığım!...
Salının serviler, rüzgarlar esin!...
Kulağımdan gitmez o müşfik sesin
Bu yetim hâlimi kimse görmesin
Söndü gözlerimde fer babacığım!...
Kaybolan izini arar dururum
Hangi diyardasın, sorar dururum
Gönlümü acıyla yorar durum
Kar beyaz elini ver babacığım!...
Öfkem şimşek gibi, her çakışında
Nefesim olurdun dağ yokuşunda
Kendimi bulurdum gül bakışında
Gönül bahçemden gül, der babacığım!...
Çağa söyleyecek sözümüz vardır
Hakikati gören gözümüz vardır
Aynaya bakacak yüzümüz vardır
Aramıza girmez şer babacığım!...
Şerefli ceddini rahmetle andın
Güneşin altında çalışıp yandın
Bir somun ekmeği helal kazandın
Akıttın sırtından ter babacığım!...
Kahır nöbetinde öfkeni yuttun
Diş bileyenleri çabuk unuttun
Düşenin her zaman elinden tuttun
Bakmadın kimseye hor babacığım!...
Duan kuvvet verir bana işimde
Gölgeni sürürüm her an peşimde
Mübarek yüzünü gördüm düşümde
Bu rüyayı hayra yor babacığım!...
Tene sığmaz ruhun, çıkar yüceye
Alnındaki ışık düşer geceye
Gönüldeki hasret sığmaz heceye
Perişan hâlimi sor babacığım!...
Saçını tarayan tarak olsaydım
Seninle birlikte toprak olsaydım
Servinin dalında yaprak olsaydım
Ayrılığın rengi mor babacığım!...
Köstekli saatim hicranı vurur
Hüzün ırmakları çağlar da durur
İçimdeki azgın melal kudurur
Sinem alev ateş, kor babacığım!...
Gece yarısında rüyama girsen...
Muhabbet bağından goncalar dersen...
O gülden yüzünü önüme sersen...
Sensizlik ne kadar zor babacığım!...
M. NİHAT MALKOÇ
Âh Baba Âh! babalar günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler M. Nihat Malkoç
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Babalar Günü Şiirleri
Kızından Babasına... Şiiri
Ben sana baba dedim;
Gidenler gelmez diye,
El kıymet bilmez diye,
Babalar ölmez diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Yüz sensiz gülmez diye,
Ufkumu delmez diye,
Yâr yaşım silmez diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Baba cevher, öz diye,
Hasret ateş, köz diye,
Benliğimi ez diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Kıymet bulur söz diye,
Sana yollar düz diye,
Sensiz bahar güz diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Kavuşuruz tez diye,
Asılmasın yüz diye,
Düşlerimde gez diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Sensiz ömür az diye,
Sana çıkar iz diye,
Her derdimi sez diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Dost beni almaz diye,
Öz felah bulmaz diye,
Sensiz yurt olmaz diye,
Ben sana baba dedim!
Ben sana baba dedim;
Yiğitler yılmaz diye,
Göz yolda kalmaz diye,
Hakikat solmaz diye,
Ben sana baba dedim! ! !
Zülfikar Yapar Kaleli
Zülfikar Yapar Kaleli
Benim Babam Şiiri
Mütavazı,yaşlı,yorgun bir köy aşığı,
Apacıktır magrur,sevgi dolu ve yumuşak kalpliliği,
Ekmekte katık yoksa,öyle yer yemegi,
İşte o benim babam benim.
Akıl,mantık hep yoluydu,
Erdemli kişilikle doluydu,
Dogrulugun sağ koluydu,
İşte o benim babam benim.
Haksızlıga,hep direnirdi,
Sevgi ve saygıda öbeklenirdi,
Dostluk,kardeşlikle donanırdı,
İşte o benim babam benim.
Canı ocagını tüttürüyor,
Yüzü gözümde hep özleniyor,
Derdim bu ama hayat böyle yapıyor,
İşte o benim babam benim.
Eziklikte, haksızlıkta hep dimdik durur,
Esarete hep o dipcik vurur,
Hak ettiği dilimi, ancak kendine yontturur,
İşte o benim babam benim.
Annem hastanelerde konakladı annem oldu,
Alt çamaşırlarımı gizli gizli kuruttu,
Her yaptıgını canevime borçsuz oturttu,
İşte o benim babam benim.
İlim irfanımız için çok uzaklara gidip didindi,
Kapkara saçlarına sayısız aklar serildi,
En kötüsü hastalanıp kaç kere ecel ipi gerildi,
İşte o benim babam benim.
Yaşlandı artık o bastonu elinde,
Agrıları baş gösteriyor vücudumun her yerinde,
Evlatlarına minnet etmez,bu onun kişiliğinde,
İşte o benim babam benim .
Yanlış hallerimizde çok döverdi,
Vurdugu her sille yerde,güller biterdi,
Şimdiki biz olmamız için,hep içinden severdi,
İşte o benim babam benim.
Tan yeri agartısında yaylasına gider,
Kendisini bu hale getiren tarlalarına şükreder,
Gavur yaylasının nimetlerini ilaç diye içine çeker,
Akşamın karanlıgında ancak evine döner,
İşte o benim babam benim.
Sevmez cemiyete boş yere konuşmayı,
Fikirlerine karşı olan herşeye bilir susmayı,
Yalan,dolanlı işlere,sever gençliğindeki gibi saldırmayı,
İşte o benim babam benim.
Aldıgım bir çok degerde ben oyum,gurur duyuyorum onunla,
Dagları delerim onun vereceği bana bir komutunla,
Bende bir babayım karşılaşacagım onun konumunla,
O adam gibi adam hep bizi yine taşır sağ koluyla,
İŞTE O BENİM BABAM BENİM.
Ibrahim Özdemir
Ibrahim Özdemir
Benim Canım Babam Şiiri
Babacığım sen birtanesin
Sen benim herşeyimsin
Mutluyum seninle her zaman
seviyoru seni çok candan.
İyi ki varsın
İyi ki burdasın
İyi ki benim babamsın
Sen benim canımsın
Hayatımın anlamısın sen benim
Her zaman yanımdasın sen benim
Seni çok seviyorum benim canım babam
Kutluyorum babalar gününü her zaman
İrem