Atalarını Tanı Şiiri

Atalarını Tanı Şiiri | Ali Koç Elegeçmez

Geçmişini öğrenen
Önünü iyi görür
Daima ileriye
Daima şavka yürür

Geçmişi bilen insan
Şüphe etmez kanından
Hele bu Türk genciyse
Güç alır atasından

Güç alır, kuvvet alır
Atasının şanından
Asla tuzağa düşmez
Geçmişini tanıyan

Yaydan çıkan ok gibi
Fırlar da yuvasından
Hedefe kilitlenir
Dönmez asla yolundan

Yürür büyük inançla
Maziyi unutmadan
Sekiz kollu ahtapot
Tutsa bile kolundan

Bu yüzden mazinizi
Öğreniniz çocuklar (öğrenin arkadaşlar)
Çünkü tuzağa düşmez
Atasını tanıyan

Ali Koç Elegeçmez
Aralık 2016

Ali Koç Elegeçmez

Atalarını Tanı eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri ali koç elegeçmez

Hezarfen Ahmet Çelebi Şiiri

On yedinci yüzyıllarda
Yaşayan bir Türk bilgini
Çok bilgi tutmuş akılda
Hezarfen Ahmet Çelebi

Dördüncü Murat zamanı
Fen bilginleri ecnebi
Geçti sonunda düşmanı
Hezarfen Ahmet Çelebi

"İlim Çin'de bile olsa
Giderek al" demiş Nebi
Uçmayı koymuş kafaya
Hezarfen Ahmet Çelebi

Başarısız deneylerden
Örnek aldığı Cevheri
İlk başaran oldu bizden
Hezarfen Ahmet Çelebi

Galata'dan Üsküdara
Kanat çırpa çırpa indi
Bir yiğit ki gözü kara
Hezarfen Ahmet Çelebi

Doğancılar meydanına
Süzülüp indi kuş gibi
Bin fenliydi tek başına
Hezarfen Ahmet Çelebi

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Hacı Bektaş'ı Velî 2 Şiiri

1216, Nişabur'da doğmuştur,
Asıl adı Mehmet ve şanı Bektaş olmuştur...

Hüseyin'in soyundan şecereli seyittir,
Bektaşî tarikatı onu, rehber seçmiştir...

Kırşehir'e yerleşmiş, görüşlerini yaymış,
İlim, bilim ve ahlâk sunmuş, yaygınlaştırmış...

Hakikati savunurken dışına çıkmamış,
1310 yılında, bu dünyadan ayrılmış...

Ölümünden sonrası, Bektaşilik kurulur,
Rab'bin takdiri olsa tarikatı oluşur...

İnsan sevgisi ile ömür boyu tutuşmuş,
Rab inancı yaşamış, tevhidi oluşturmuş...

Birlik ve beraberlik vatan, millet sevgisi,
Ulvî duyguları var o, bir Rab sevgilisi...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Hz. Mevlana Şiiri

Kim olursan ol yinede "gel, gel, gel" derdin
Olmazmış sevgisiz... Gözler önüne serdin

Geldik işte kapına, uyup ta çağrına
Ne zaman saracaksın bizleri bağrına

Bir elin Sema'ya bakar bir elin yere
Hal dilin söyler "Hak'tan alan halka vere"

Hoşgörü ile yaklaştın her bir canlıya
Hoşgörüsüzler bu çağrıdan ne anlıya...

O günden beri dönse de semazenlerin
Ne aşk var ne de şevk; doldurulamaz yerin

Onu da benzettiler ya; çalgı çengiye
Dönüp duruyorlar yalnız; sen döndün diye

Oysa o dönüş semboldü tüm dönüşlere
Bilmeden sarılırlar dış görünüşlere

Her şey dönüyor... Atom, gezegen, dünya, ay
Elektronundan hücresine saydıkça say

Yaratanı zikirdir her dönüş aslında
Bilinmeyen ne çok şey var sema hakkında

"...Gel" diye çağır yine ulu dergâhına
Bizi de alıver döndüğün semahına...

Sensiz yürek yangın, gözlerde sel Mevlana
Yaptın çağrını, sıra bizde "...Gel" Mevlana

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Ulvî Sultan 2 Şiiri

Burası Kayalı Park mescit yolun altında,
Yana alınmış halde onarım sonrasında...

Onarımlarım bitmez neden yıllarca sürer?
Korunamadığından mı eksilmiş bilgiler?

Düşün 800 yıllık bir eser mahvolmakta,
Türbe göremiyorum mihrap yok ortalıkta...

Bunlar endişelerim bunlar üzüntülerim,
Şahsımı kınamayın tarihimi severim...

Levhadaki yazıyla tahmin yürütmekteyim,
Büyük merak içinde onu düşünmekteyim...

Bu kimdir, nedir diye etrafı inceledim,
Yatır olmalı, dedim Fatihalar gönderdim...

Dedim, şeyh veya veli ya da başka birisi,
Selçuklu döneminin belki büyük velisi...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK